Wouter Kalkman: verschil tussen versies

Scoutpedia.nl, dé Scouting wiki
Ga naar:navigatie, zoeken
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 17: Regel 17:
Dominee '''Wouter Kalkman''' was predikant van de Nederlands hervormde kerk en betrokken bij de padvinderij vóór en ná de Tweede Wereldoorlog.  
Dominee '''Wouter Kalkman''' was predikant van de Nederlands hervormde kerk en betrokken bij de padvinderij vóór en ná de Tweede Wereldoorlog.  


== Scouting ==
==Levensloop==
Toen hij dominee was in Katwijk vroegen in 1930 twee jongens uit Leiden hem te helpen met de oprichting van een Scoutinggroep in Katwijk. Hij veroorzaakte opschudding in het conservatieve Katwijk aan Zee toen hij daar als predikant als padvinder (met korte broek) in de openbaarheid trad. Kalkman was in 1930 de opvolger van dominee [[C. Ferguson]] als voorzitter van de landelijke [[CJMV-padvinderij]]. Hij was tijdens het [[Nationaal kamp]] van 1932 was hij lid van de kampstaf en daarin verantwoordelijk voor godsdienstige aangelegenheden. Als de CJMV-padvinderij in 1935 overgaat in de [[Nederlandsche Christelijke Vereeniging van Padvinders]] (NCVP) blijft hij voorzitter.  
Hij werd in 1888 geboren in een onderwijzersgezin en studeerde theologie aan de Rijksuniversiteit in Utrecht. Zijn loopbaan als predikant begon in 1915 in Harmelen als zg. kandidaat. Daarna volgden beroepen naar Nieuwerkerk aan den IJssel, Werkendam, Katwijk aan Zee en Amsterdam<ref>[https://kranten.samh.nl/issue/SC/1940-06-28/edition/null/page/5?query= Schoonhovensche Courant | 28 juni 1940 | pagina 5 - Kranten Streekarchief Midden-Holland (samh.nl)]</ref>. Hij ging op 30 april 1954 met emeritaat. Maar toen was het nog niet gedaan; in 1955 was hij nog hulppredikant in Utrecht-Ouddorp en in 1956 hulppredikant in Wijk bij Duurstede.
Hij overleed op 3 augustus 1969 in Renkum en werd begraven in Hilversum op de Algemene Begraafplaats.
 
==Scouting==
Toen hij dominee was in Katwijk vroegen in 1930 twee jongens uit Leiden hem te helpen met de oprichting van een Scoutinggroep in Katwijk. Hij veroorzaakte opschudding in het conservatieve Katwijk aan Zee toen hij daar als predikant als padvinder (met korte broek) in de openbaarheid trad. Kalkman was in 1930 de opvolger van dominee [[C. Ferguson]] als voorzitter van de landelijke [[CJMV-padvinderij]]. Hij was tijdens het [[Nationaal kamp]] van 1932 lid van de kampstaf en daarin verantwoordelijk voor godsdienstige aangelegenheden. Toen de CJMV-padvinderij in 1935 overging in de [[Nederlandsche Christelijke Vereeniging van Padvinders]] (NCVP) bleef hij voorzitter.  
Op de 5e [[Wereldjamboree]] van 1937 in Vogelenzang was hij verantwoordelijk voor de protestantse erediensten en overige godsdienstoefeningen.
Op de 5e [[Wereldjamboree]] van 1937 in Vogelenzang was hij verantwoordelijk voor de protestantse erediensten en overige godsdienstoefeningen.


Op 2 april 1941 wordt Scouting door de bezetter verboden. Door heel Nederland werden veel commissarissen van Scouting direct na het verbod gevangen gezet en verhoord. Onder hen was ook Kalkman.
Op 2 april 1941 werd Scouting door de bezetter verboden. Door heel Nederland werden veel commissarissen van Scouting direct na het verbod gevangen gezet en verhoord. Onder hen was ook Kalkman.


Na de Tweede Wereldoorlog gingen de padvindersgroepen van de NCVP op in de NPV als de [[X-groep]]en. Dominee Kalkman werd de eerste [[HKC]] voor de X-groepen in de NPV en dat bleef hij tot in 1967! Hij was sinds 22 april 1954 drager van de [[Zilveren Gaai]], de hoogste onderscheiding van de [[NPV]] en de [[KV]], die hij ontving in een besloten bijeenkomst op het Muiderslot, samen met [[Thorwald Egidius]], [[A.E. Oosterlee|Arie Oosterlee]], [[Johannes Jurrien Buitendijk|Johan Buitendijk]], [[Titus Leeser]] en [[Han Rozendaal]].
Na de Tweede Wereldoorlog gingen de padvindersgroepen van de NCVP op in de NPV als de [[X-groep]]en. Dominee Kalkman werd de eerste [[HKC]] voor de X-groepen in de NPV en dat bleef hij tot in 1967! Hij was sinds 22 april 1954 drager van de [[Zilveren Gaai]], de hoogste onderscheiding van de [[NPV]] en de [[KV]], die hij ontving in een besloten bijeenkomst op het Muiderslot, samen met [[Thorwald Egidius]], [[A.E. Oosterlee|Arie Oosterlee]], [[Johannes Jurrien Buitendijk|Johan Buitendijk]], [[Titus Leeser]] en [[Han Rozendaal]].
Regel 27: Regel 31:
In Weest Paraat verscheen na zijn afscheid een artikel<ref>Weest Paraat 1951 </ref>.  In Den Haag werd een Scoutinggroep naar hem vernoemd.  
In Weest Paraat verscheen na zijn afscheid een artikel<ref>Weest Paraat 1951 </ref>.  In Den Haag werd een Scoutinggroep naar hem vernoemd.  


== Levensloop ==
==Onderscheidingen en eretitels==
Hij werd in 1888 geboren in een onderwijzersgezin en studeerde theologie aan de Rijksuniversiteit in Utrecht. Zijn loopbaan als predikant begon in 1915 in Harmelen als zg. kandidaat. Daarna volgden beroepen naar Nieuwerkerk aan den IJssel, Werkendam, Katwijk aan Zee en Amsterdam<ref>[https://kranten.samh.nl/issue/SC/1940-06-28/edition/null/page/5?query= Schoonhovensche Courant | 28 juni 1940 | pagina 5 - Kranten Streekarchief Midden-Holland (samh.nl)]</ref>. Hij ging op 30 april 1954 met emeritaat. Maar toen was het nog niet gedaan; in 1955 was hij nog hulppredikant in Utrecht-Ouddorp en in 1956 hulppredikant in Wijk bij Duurstede.
*Ridder in de Orde van Oranje-Nassau (Koninkrijk der Nederlanden, 3 december 1937)
Hij overleed op 3 augustus 1969 in Renkum en werd begraven in Hilversum op de Algemene Begraafplaats.
*Zilveren Gaai (NPV, 1954)
 
== Onderscheidingen en eretitels ==
* Ridder in de Orde van Oranje-Nassau (Koninkrijk der Nederlanden, 3 december 1937)
* Zilveren Gaai (NPV, 1954)
{{Project Scouts in de oorlog}}
{{Project Scouts in de oorlog}}



Versie van 12 feb 2023 02:44


Wouter Marie Adriaan Kalkman
Wouter Kalkman.jpg
Icon boy scout.svg
Geboorteplaats
Ridderkerk ­Zuid-Holland ­Nederland
Geboortedatum
10 juni 1888
Overlijdensplaats
Renkum ­Gelderland ­Nederland
Overlijdensdatum
3 augustus 1969
Bezig met het laden van de kaart...

Dominee Wouter Kalkman was predikant van de Nederlands hervormde kerk en betrokken bij de padvinderij vóór en ná de Tweede Wereldoorlog.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Hij werd in 1888 geboren in een onderwijzersgezin en studeerde theologie aan de Rijksuniversiteit in Utrecht. Zijn loopbaan als predikant begon in 1915 in Harmelen als zg. kandidaat. Daarna volgden beroepen naar Nieuwerkerk aan den IJssel, Werkendam, Katwijk aan Zee en Amsterdam[1]. Hij ging op 30 april 1954 met emeritaat. Maar toen was het nog niet gedaan; in 1955 was hij nog hulppredikant in Utrecht-Ouddorp en in 1956 hulppredikant in Wijk bij Duurstede. Hij overleed op 3 augustus 1969 in Renkum en werd begraven in Hilversum op de Algemene Begraafplaats.

Scouting[bewerken | brontekst bewerken]

Toen hij dominee was in Katwijk vroegen in 1930 twee jongens uit Leiden hem te helpen met de oprichting van een Scoutinggroep in Katwijk. Hij veroorzaakte opschudding in het conservatieve Katwijk aan Zee toen hij daar als predikant als padvinder (met korte broek) in de openbaarheid trad. Kalkman was in 1930 de opvolger van dominee C. Ferguson als voorzitter van de landelijke CJMV-padvinderij. Hij was tijdens het Nationaal kamp van 1932 lid van de kampstaf en daarin verantwoordelijk voor godsdienstige aangelegenheden. Toen de CJMV-padvinderij in 1935 overging in de Nederlandsche Christelijke Vereeniging van Padvinders (NCVP) bleef hij voorzitter. Op de 5e Wereldjamboree van 1937 in Vogelenzang was hij verantwoordelijk voor de protestantse erediensten en overige godsdienstoefeningen.

Op 2 april 1941 werd Scouting door de bezetter verboden. Door heel Nederland werden veel commissarissen van Scouting direct na het verbod gevangen gezet en verhoord. Onder hen was ook Kalkman.

Na de Tweede Wereldoorlog gingen de padvindersgroepen van de NCVP op in de NPV als de X-groepen. Dominee Kalkman werd de eerste HKC voor de X-groepen in de NPV en dat bleef hij tot in 1967! Hij was sinds 22 april 1954 drager van de Zilveren Gaai, de hoogste onderscheiding van de NPV en de KV, die hij ontving in een besloten bijeenkomst op het Muiderslot, samen met Thorwald Egidius, Arie Oosterlee, Johan Buitendijk, Titus Leeser en Han Rozendaal.

In Weest Paraat verscheen na zijn afscheid een artikel[2]. In Den Haag werd een Scoutinggroep naar hem vernoemd.

Onderscheidingen en eretitels[bewerken | brontekst bewerken]

  • Ridder in de Orde van Oranje-Nassau (Koninkrijk der Nederlanden, 3 december 1937)
  • Zilveren Gaai (NPV, 1954)


Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.