Maurits de Koning

Maurits de Koning was houtvester van de Nederlandsche Heidemaatschappij, hopman en ere-oubaas van het District Arnhem.

Levensloop

In 1896 ging hij aan de Rijkslandbouwschool (nu Wageningen University & Research) studeren. Na zijn studie in Wageningen ging hij naar Duitsland, naar Neustadt Eberswalde tussen Berlijn en Stettin. Daar behaalde hij het diploma als houtvester. In het jaar 1901 kwam hij bij de Nederlandsche Heidemaatschappij (nu ARCADIS) in dienst. Hij ging naar Utrecht en zwierf daar door de bossen om de praktijk van zijn vak te leren. In 1908 ging hij naar Breda voor de grondbewerking en de bebossing, die in Brabant onder leiding der Heidemaatschappij werd uitgevoerd. In 1913 zond de Heidemaatschappij hem naar Normandië in Frankrijk om een bosbezit te beheren in opdracht van een particulier. Toen brak de Eerste Wereldoorlog uit. In 1914 werd hij chef van de arbeid in de legerplaats Oldebroek en in Nunspeet, waar de geïnterneerden waren ondergebracht. Men moest daar niet alleen een deskundige leider hebben, maar ook iemand die goed Frans sprak. Het jaar 1915 ging hij naar Arnhem, waar de Heidemaatschappij hem het beheer van het ambtsgebied de Veluwe opdraagt. Dat gaf hem o.m. het toezicht over bossen en landbouwgebieden. Hij trouwde op 19 september 1922 met Henriëtte Francina Eliza Antoinette Laats. In het jaar 1926 kwam hij in algemene dienst voor taxaties en houtmeetkunde voor de Heidemaatschappij over het gehele land. Op de cursussen van de Heidemaatschappij gaf hij les in houtmeetkunde en in ziekteleer der houtgewassen. In totaal heeft hij 680 bosbouwers mede opgeleid. Hij schreef boeken met de titels als "Bosbescherming", "Ziekte en beschadiging van houtgewassen", "De Oostenrijkse en Corsicaanse pijnboom", "De groei van de larix in Nederland", "Het dierenleven in onze bossen" en "Buitenleven". Hij ging op 15 augustus 1941 met pensioen bij de Nederlandsche Heidemaatschappij. Hij overleed op 27 mei 1949 ten gevolge van een auto-ongeval tijdens een excursie van de Boschbouwvereeniging.

Scouting

Voortrekkers Nederlandsche Heidemaatschappij onder leiding van hopman De Koning (midden). V.l.n.r. E.G. de Jonge, Apeldoorn; H.R. Matthes, Zeist; H.J. Wormgoor, Harskamp; hopman De Koning, Apeldoorn; C.E. v.d. Horst, Enschede; J.H. Swart, Hilversum; O.J. Mensinga, Nijverdal

Hopman De Koning was een van de pioniers van de padvindersbeweging in Nederland, schrijver van het boek „Buitenleven” en schrijver van talloze artikelen in De Verkenner en Weest Paraat. In de jaren rond 1920 was hij lid van de toenmalige leidersraad en was hij steeds een inspirerende figuur op leidersbijeenkomsten, terwijl hij vaak zijn medewerking verleende als expert op het gebied van natuurstudie aan de leiderscursussen. Op deze wijze had hij vele en belangrijke diensten aan de padvindersbeweging bewezen, doch het beste kwamen zijn kwaliteiten in de Beweging tot uitdrukking als leider van jongens. Jaren achtereen trok hij met eenvoudige volksjongens erop uit en beoefende met hen het Spel van Verkennen met als belangrijkste aanknopingspunt de natuurstudie. Rond 1926 leidde hij een stam van voortrekkers op de cursus van de Nederlandsche Heidemaatschappij.

Onderscheidingen en eretitels

• Ere-oubaas van het District Arnhem

Publicaties

• Boschbescherming, de leer der ziekten en beschadigingen der houtgewassen, 1922
• Buitenleven, een leiddraad voor Hollandsche jongens die van de natuur houden, niet bang zijn voor regen en wind, en niet graag binnenzitten, 1924
• Beknopte ziekteleer van de houtgewassen, 1929
• Onderzoek naar de uitkomsten verkregen met de cultuur van den lariks in Nederland, 1936
• Van bosschen en boomen, 1938
• Boschbrand, 1939

Bronnen en referenties