Willem del Campo Hartman
Willem del Campo Hartman was bankemployee en penningmeester van het hoofdbestuur van de NIPV.
Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]
Hij was de zoon van Willem Frederik Hartman en Anna Gerardina Lisman en een broer van Dolf en Kees Hartman. Hij trouwde met Wilhelmina Geertruida Duijvené de Wit op 10 october 1924 in Rheden[1]. Zij kregen vier kinderen. Dit huwelijk werd ontbonden in Padang op 12 september 1935[2]. Hij trouwde met Johanna Zwager op 22 oktober 1935 in Padang[3]. Zij kregen een kind. Hij was Directeur van de Nationale Bankverening in Middelburg, Na vertrek naar Nederlands Indië werd hij agent van de N.V. Nederlands-Indische Escompto Mij. in Batavia. Tijdens de mobilisatie was hij 1e luitenant militie commandant bij de staf van het 2e regiment van de Infanterie. Hij werd krijgsgevangen genomen en geïnterneerd. Terug in Nederland werd hij afdelingschef bij de Rotterdamsche Bank N.V. in Amsterdam, conservator in algemene dienst bij het Centraal Bureau voor Genealogie en redacteur van het Nederland's Adelsboek[4][5]. In 1952 woonden zij in Maartensdijk, De Bilt[6]. De naamstoevoeging del Campo gebeurde bij koninklijk besluit in 1931. Dit was de familienaam van zijn oma van vaders kant.
Scouting[bewerken | brontekst bewerken]
In september 1935 werd hij secretaris van de afdeling Penang van de NIPV[7]. In 1941/1942 was hij penningmeester van het hoofdbestuur van de Vereeniging Nederlandsch Indische Padvinders.
