Bewerken van Yvonne Groffi
Scoutpedia.nl, dé Scouting wiki
Waarschuwing
Je bent niet aangemeld. Jouw IP-adres wordt opgeslagen als je wijzigingen op deze pagina maakt.
Deze bewerking kan ongedaan gemaakt worden. Hieronder staat de tekst waarin de wijziging ongedaan is gemaakt. Controleer voor het publiceren of het resultaat gewenst is.
| Huidige versie | Jouw tekst | ||
| Regel 20: | Regel 20: | ||
==Scouting== | ==Scouting== | ||
Zij interesseerde zich voor het jeugdwerk en werd welpenleidster bij het [[Vlaams Verbond der Katholieke Scouts]] (VVKS) in de Sint-Kristoffeleenheid te Antwerpen. Na het volgen van verschillende cursussen werd zij de eerste Vlaamse | Zij interesseerde zich voor het jeugdwerk en werd welpenleidster bij het [[Vlaams Verbond der Katholieke Scouts]] (VVKS) in de Sint-Kristoffeleenheid te Antwerpen. Na het volgen van verschillende cursussen werd zij de eerste Vlaamse [[Akela Leader]] binnen het VVKS en was ze toonaangevend in alle leidsterscursussen. | ||
Aangemoedigd door haar man, de toenmalige [[verbondscommissaris]] van het VVKS, richtte zij de Katholieke Vlaamse Meisjesgidsen op, ook [[Blauwe Gidsen]] genaamd, waarin zij de principes van scouting aanpaste aan de situatie van de katholieke Vlaamse meisjes. Zij beschouwde de opvoeding van kinderen en de huishoudelijke taak als een prioritaire opdracht van de vrouw en wilde dat de jeugdbeweging haar daarop hielp voorbereiden. Dat betekende: meer vrouwelijkheid in geest, doelstelling en activiteiten; een degelijke nationale opvoeding die loyauteit tegenover het Belgische vaderland combineerde met aanhankelijkheid tegenover het Vlaamse volk, en een katholieke invulling van het niet-confessionele concept van Baden Powell. De zogenaamde Blauwe Gidsen – die meer Vlaams dan Belgisch waren georiënteerd – werden na de Tweede Wereldoorlog een deel van de [[Katholieke Meisjesgidsen van België]], maar de fusie lukte niet en in 1947 werd zij uit de hoofdleiding gezet. Ze richtte in 1952 de Lutgardis-ring op, als koepel voor Vlaamse meisjesverenigingen. | Aangemoedigd door haar man, de toenmalige [[verbondscommissaris]] van het VVKS, richtte zij de Katholieke Vlaamse Meisjesgidsen op, ook [[Blauwe Gidsen]] genaamd, waarin zij de principes van scouting aanpaste aan de situatie van de katholieke Vlaamse meisjes. Zij beschouwde de opvoeding van kinderen en de huishoudelijke taak als een prioritaire opdracht van de vrouw en wilde dat de jeugdbeweging haar daarop hielp voorbereiden. Dat betekende: meer vrouwelijkheid in geest, doelstelling en activiteiten; een degelijke nationale opvoeding die loyauteit tegenover het Belgische vaderland combineerde met aanhankelijkheid tegenover het Vlaamse volk, en een katholieke invulling van het niet-confessionele concept van Baden Powell. De zogenaamde Blauwe Gidsen – die meer Vlaams dan Belgisch waren georiënteerd – werden na de Tweede Wereldoorlog een deel van de [[Katholieke Meisjesgidsen van België]], maar de fusie lukte niet en in 1947 werd zij uit de hoofdleiding gezet. Ze richtte in 1952 de Lutgardis-ring op, als koepel voor Vlaamse meisjesverenigingen. | ||
