Yvonne Groffi

Yvonne Groffi was oprichter van de Katholieke Vlaamse Meisjesgidsen (Blauwe Gidsen).

Levensloop

Zij was een dochter van Marie Albert Gustave, bediende, winkelier en caféhouder Luikerstraat en Marie Ursule Cordule Sweldens van Brustem. Zij was een zus van schepen René Groffi. H.Graf Sint-Truiden en Filles de la Croix Luik. Sint-Lutgardisschool Antwerpen 1926. Laureaat landbouwhuishoudregentaat Berlaar 1932. Lerares klassieke talen Lutgardisschool Antwerpen. Koorlid Lodewijk de Vocht Antwerpen en Davidsfonds Sint-Truiden. IJveraar Werk der Foorkramers. Zij trouwde op 14 januari 1939 met Maurits van Haegendoren. Pedagogische handboekjes voor leidsters van jeugdbewegingen. Schreef onder eigen naam, maar meestal samen met haar echtgenoot. Zij overleed bij de geboorte van hun zevende kind. Moeder van politicologe-sociologe Mieke Van Haegendoren, Hasseltse vicerector en voorzitter nationale Vrouwenraad.

Scouting

Zij interesseerde zich voor het jeugdwerk en werd welpenleidster bij het Vlaams Verbond der Katholieke Scouts (VVKS) in de Sint-Kristoffeleenheid te Antwerpen. Na het volgen van verschillende cursussen werd Groffi de eerste Vlaamse akelaleidster binnen het VVKS en was ze toonaangevend in alle leidsterscursussen.

Aangemoedigd door haar man, toenmalige verbondscommissaris van het VVKS, richtte zij de Katholieke Vlaamse Meisjesgidsen op, ook Blauwe Gidsen genaamd, waarin zij de principes van scouting aanpaste aan de situatie van de katholieke Vlaamse meisjes. Zij beschouwde de opvoeding van kinderen en de huishoudelijke taak als een prioritaire opdracht van de vrouw en wilde dat de jeugdbeweging haar daarop hielp voorbereiden. Dat impliceerde: meer vrouwelijkheid in geest, doelstelling en activiteiten; een degelijke nationale opvoeding die loyauteit tegenover het Belgische vaderland combineerde met aanhankelijkheid tegenover het Vlaamse volk, en een katholieke invulling van het niet-confessionele concept van Baden Powell. De zogenaamde Blauwe Gidsen – die meer Vlaams dan Belgisch waren georiënteerd – werden na de Tweede Wereldoorlog een deel van de Katholieke Meisjesgidsen van België, maar de fusie lukte niet en in 1947 werd Groffi uit de hoofdleiding gesloten. Ze richtte in 1952 de Lutgardis-ring op, als koepel voor Vlaamse meisjesverenigingen.

Onderscheidingen en eretitels

Bronnen en referenties

• C. de Ridder, Yvonne Vanhaegendoren-Groffi, een sterke vrouw in Vlaanderen, 1954;
• K. Bruggeman, De Blauwe Gidsen (1940-1953). Een historisch-pedagogisch onderzoek hoofdzakelijk gebaseerd op het archief van Y. Vanhaegendoren-Groffi, KUL, onuitgegeven licentiaatsverhandeling, 1982;
• K. Caignie, De Vlaamse katholieke Gidsenbeweging. 1939-1973, KUL, onuitgegeven licentiaatsverhandeling, 1995.
• NEVB Online
• erfgoud.be - Sint-Truiden