Scouting in Nederlands Nieuw-Guinea
Nederlands Nieuw-Guinea was na de soevereiniteitsoverdracht van Indonesië in 1949 een overzees gebiedsdeel van Nederland tot 1962. Scouting werd in Nieuw-Guinea geïntroduceerd door onderwijzers, missionarissen en zendelingen uit Nederland die voor hun werk naar Nieuw-Guinea waren gekomen[1]. De beweging was in 1950 opgericht met slechts een paar groepen met een paar dozijn voornamelijk Nederlandse jongens, maar groeide snel tot bijna honderd groepen. In 1962 waren er ongeveer 3000 leden waarvan zo'n 500 meisjes.
Eén van de oprichters was oubaas Leonard Herscheidt. Andere namen van leiders die hun energie en vrije tijd gaven zijn de oubazen Claes Steffens, Dröse, Ruddy Cramm en hopman van Herwaarden. Steffens werd assistent districtscommissaris trainingen. In 1954 kreeg hij een Zilveren Jacobsstaf.
In januari 1954 besluit de Nationale Padvinders Raad de Katholieke verkenners op Nieuw-Guinea als zelfstandig district rechtstreeks onder het Nationaal Hoofdkwartier te brengen. Ir. Dirk Tarenskeen wordt benoemd als districtscommissaris en pater Emile Andreoli OFM als districtsaalmoezenier. In juni 1956 is er op Nieuw-Guinea een diocees van de Katholieke Jeugdbeweging (KJB) met drie scoutinggroepen: de St.Paulusgroep in Hollandia (nu Jayapura); de St. Franciscusgroep in Fakfak en de Pater Vertentengroep in Merauke . Iedere groep had een troep en een horde. Merauke had bovendien een senioren en juniorentroep.
Oubaas Herscheidt was contingentsleider van het contingent Nederlands Nieuw-Guinea voor de Wereldjamboree in 1959 in de Filipijnen. Hij ging er met 3 scouts heen[2]. In de krant staat dat oubaas Leonard Herscheidt van zijn 32 padvindersjaren de meeste in Nederlands Indië gesleten heeft.
In 1959 werd een Gouden Jacobsstaf uitgereikt aan Ruddy Cramm en een Zilveren aan Dirk Tarenskeen. In 1960 wordt het 10 jarig bestaan gevierd o.l.v. Districtscommissaris Oubaas Paulus. Leonard Herscheidt, F.J. Palenewen, F.J. Siahaya, J.M. Sorentou en R.C. Paulus ontvingen een Gouden Jacobsstaf voor hun inzet voor de beweging. De gouverneur van Nederlands Nieuw-Guinea, Pieter Plateel, zelf oud scout, werd beschermheer van de Nieuw-Guinea scouts.
Oubaas Herscheidt vertrekt in 1961 naar Nederland. Hij liet in Nieuw-Guinea ‘een spoor van padvinderstroepen achter’
In 1962 moest Nederland onder grote internationale druk afstand doen van Nieuw-Guinea. De scouts werden ondergebracht in de Indonesische organisatie. [3]
Veel leiders die betrokken waren bij Scouting in Nieuw-Guinea waren zaten tijdens de Tweede Wereldoorlog in Nederlands Indië. Leonard Herscheidt, Ruddy Cramm, Dirk Tarenskeen, Claes Steffens en Pieter Plateel werden door de Japanners als krijgsgevangenen geïnterneerd. Emile Andreoli OFM was in Nederland actief in het verzet.
Bronnen en referenties
- ↑ De beschavende werking van sportieve beweging. De padvinderij op Nieuw-Guinea, 1950-1962
- ↑ Overweldige indrukken voor Papoea padvinders op Jamboree, Nieuw-Guinea koerier : de groene : onafhankelijk dagblad voor Ned. Nieuw-Guinea 1 augustus 1959
- ↑ Enkele aspecten van de scouting op Nederlands Nieuw-Guinea 1950-1962 - Nationaal Scouting Museum
