Laurens Vuyck
Dr. Laurens Vuyck was bioloog, directeur van de Middelbare Koloniale Landbouwschool en penningmeester van de Vereeniging voor Scouts-werk.
Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]
Na zijn staatsexamen ging hij biologie studeren aan de Universiteit te Leiden, onder leiding van professor Suringar. Deze hoogleraar was op 4 juli 1898 zijn promotor, toen hij promoveerde op het proefschrift: „De plantengroei der duinen”. Dit proefschrift was een direct gevolg van een opdracht, hem gegeven door de Commissie uit de Koninklijke Academie van Wetenschappen, belast met het doen van voorstellen tot het onderzoek naar de veranderingen, die de duinflora in Nederland in de laatste vijftig jaar had ondergaan en wel in het bijzonder ten gevolge van de aanleg van duinwaterleidingen. Hij was assistent van professor Suringar en hoopte het universitair onderwijs nog lang te dienen, maar acht dagen na zijn promotie stierf zijn leermeester en daardoor werd deze verwachting de bodem ingeslagen. Hij werd leraar aan de HBS en het Gymnasium in Leiden en aan de winterlandbouwschool in Boskoop, terwijl hij ook les gaf aan het Instituut Monthey in Voorschoten. In 1903 volgde zijn benoeming tot leraar aan de Rijkslandbouwschool in Wageningen en in 1912 ging hij van daaruit naar de Middelbare Koloniale Landbouwschool (MKLS) in Deventer. Hij was hij niet in Nederlands-Indië geweest, maar zijn grote geleerdheid en zijn jarenlange werk aan de landbouwscholen in Wageningen en Deventer, waar zijn onderwijs geheel gericht moest was op de tropen, vergoedden dit gemis. Hij had bij de oprichting van de MKLS gehoopt directeur te worden, maar werd daarin teleurgesteld. Hij werd uiteindelijk toch in 1926 tot directeur werd benoemd, terwijl hij al 64 jaar was. Hij stond bekend als een harde werker. Naar oordeel van zijn leraren en leerlingen was hij de ideale directeur, met belangstelling voor zijn leerlingen en vertrouwen in zijn leraren. Hij bleef langer directeur, terwijl zijn gezondheid dat eigenlijk niet toeliet; het laaste deel van zijn loopbaan was hij met ziekteverlof. Hij trad terug als directeur op 1 januari 1931 en is in november van dat jaar nog plotseling overleden[1].
Scouting[bewerken | brontekst bewerken]
Hij was penningmeester van de Vereeniging voor Scouts-werk.
