Nederlandse vlag
Bij officiele gelegenheden worden vlaggen vaak gehesen door leden van scouting. Dit artikel beschrijft de geschiedenis van de Nederlandse driekleur, en de manier waarop de vlag behandeld dient te worden.
Nederlandse vlag
Het ontstaan van het rood-wit-blauw
De Nederlandse vlag is ontstaan tijdens de tachtigjarige oorlog. De Nederlandse vlag werd voor het eerst gebruikt op 1 april 1572 toen de watergeuzen onder leiding van Lumey via een list Den Briel innamen. Voor de kleuren van de vlag is gebruik gemaakt van de kleuren die voorkwamen in het wapenschild van Willem van Oranje. De oorspronkelijke kleuren waren oranje, wit en blauw, maar het oranje werd al snel rood, of omdat de kleur van de Staten Generaal rood was of omdat een goede oranje kleurstof niet makelijk te maken was. Maar de kleuren zijn pas 1937 officeel vast gelegd, voor die tijd werden beide versie's gebruikt .
In het begin had de Nederlandse vlag 18 smalle banen. Op enige afstand leek dit paars. Vandaar dat het aantal banen tot 9 en nog later tot 3 werd teruggebracht.
Betekenis van de Nederlandse driekleur
De Nederlandse vlag is het symbool van de eenheid en de onafhankelijkheid van het Koninkrijk der Nederlanden. De vlag behoort overal waar zij op het Nederlands grondgebied wordt ontplooid de ereplaats te hebben.
Vlaggen op schepen
Welke vlaggen je aan boord van een schip mag voeren, en waar ze moeten hangen, verschilt per schip. Bij een vlet hoort de Nederlandse vlag aan een vlaggenstok op de achterspiegel. Reclamevlaggen zijn verboden. De eigenaarsvlag (bijvoorbeeld een groepsvlag of een baksvlaggetje) hangt in het bakboordswant.
In het stuurboordwant kan een schippers- of stuurmansvlag hangen. De blauwe wimpel wordt gevoerd aan het uiteinde van de gaffel.
