Een variant op bovenstaand spel wordt gespeeld in een bos met veel begroeiing. Een deel van de kinderen is tikker, een ander deel is smokkelaar (is er voldoende leiding om te tikken, dan kunnen alle kinderen smokkelaar zijn). De kinderen krijgen aan het begin van hun smokkeltocht elk een geel kaartje, en moeten proberen om bij de eerste post te komen. Halen ze die post zonder getikt te worden, dan wordt het gele kaartje ingeleverd en krijgen ze een rood kaartje om naar de tweede post te brengen. Bij de tweede post wordt het kaartje omgeruild voor wéér een nieuwe kleur, bij de derde ook. Worden ze tussentijds getikt, dan moeten ze hun kaartje inleveren, en weer helemaal opnieuw beginnen. Slagen ze erin om de vierde post te bereiken zonder getikt te worden, dan krijgen ze een punt. Ze mogen dan weer opnieuw beginnen om te proberen om nog een punt te halen.
Zitten er een aantal kinderen in de groep die de regels niet zo nauw nemen (ofwel glashard zouden kunnen ontkennen dat ze niets hebben terwijl dat wel het geval is), dan kun je er bij deze variant eenvoudig voor zorgen dat kinderen altijd een kaartje op zak hebben om te laten zien, door ze na getikt te zijn, of na het halen van post 4, altijd een blanco kaartje te geven in ruil voor het ingeleverde exemplaar.
Versie van 18 sep 2006 10:40
Het smokkelspel, ook wel douanespel is een bos- of renspel waarbij kinderen iets van de ene kant van het terrein naar het andere smokkelen. Er bestaan zeer veel variaties op dit spel, zowel eenvoudig als ingewikkeld.
Smokkelspel
Ontwikkelingsgebied:
Doelstelling:
Plaats:
Soort:
Leeftijdsgroep: alle leeftijden
Aantal spelers: Groep vanaf 10 personen
Voorbereidingstijd: Geen
Duur van het spel: 30 minuten per potje (afhankelijk van de variant)
Nodig: Open plek in het bos van minstens 50x50 meter, rode sjerpen oid voor de douanebeambten
