Manitoe

Scoutpedia.nl, dé Scouting wiki
Ga naar:navigatie, zoeken

De Manitoe (ook wel Manitou) is een term die bij de Indianen vandaan komt. Simpel gezegd verwijst het naar de geest die in iedereen en alles zit, en die ervoor zorgt dat de natuur en alles wat er bestaat, met elkaar in balans is.

Nadere verklaring van de naam[bewerken | brontekst bewerken]

Bij scouting komt de volgende betekenis voor: je manitoe is iemand van je medescouts die jou helpt, zonder dat je het weet. Deze traditie komt in elk geval bij sommige padvindstersgroepen in Nederland voor. Wanneer de padvindsters op kamp gaan, krijgen ze een briefje met daarop de naam van degene voor wie zij tijdens het kamp de manitoe zijn. Ze proberen deze andere padvindster tijdens het kamp in het geheim te helpen. Aan het eind van het kamp mag iedereen vervolgens raden wie haar manitoe was.

Naam van een groep[bewerken | brontekst bewerken]

De Manitobagroep uit Leusden heeft bij de keuze voor haar naam laten meewegen dat Monitoba een verwijzing zou kunnen zijn naar het in die tijd reeds bekende fenomeen van Manitoe.

Kampvuurliedje[bewerken | brontekst bewerken]

Verder komt de manitoe voor in het volgende kampvuurliedje, dat tweestemmig kan worden gezongen:

Zacht zingt de zee zangen van weemoed.
Zacht zingt de zee zangen van rouw.
Zacht klotst de pap onder mijn buikvlies.
Zacht klotst de pap diep in mijn buik.
Zacht ruist het stro onder mijn peluw.
Zacht ruist het stro in mijn bed.
O, Manitou, leer ons toch strijden.
O, Manitou, HAK ZE TOT MOES!

Het gehele lied wordt uiterst zacht gezongen, tot de zinsnede HAK ZE TOT MOES, dat luidkeels geroepen wordt.

Muziek[bewerken | brontekst bewerken]

De muziek is (1e en 2e stem) te beluisteren via de site vrijschoolliederen.nl.

Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.