Swastika
Oorsprong[bewerken | brontekst bewerken]
De swastika (het hakenkruis) werd eeuwenlang gebruikt als teken voor voorspoed en geluk. Het is het heiligste symbool uit het hindoeïsme en wordt veel gebruikt in het boeddhisme. De Engels-Indische schrijver Rudyard Kipling gebruikte het symbool veelvuldig op de randen van zijn boeken.
Scouting[bewerken | brontekst bewerken]
In de beginjaren van scouting werd het daarom ook door de scoutingbeweging gebruikt: het was bijvoorbeeld als symbool van dankbaarheid te vinden in het dankbaarheidsinsigne. Toen de nationaalsocialisten (Nazi's) in Duitsland in de jaren '30 opkwamen, en de swastika als kenmerk van hun beweging gingen gebruiken, kreeg Scouting steeds meer protesten tegen dit teken. Maar Robert Baden-Powell was gepikeerd dat de nationaalsocialisten dit mooie teken misbruikten en bleef het eigenwijs gebruiken tot 1935. Toen werd hem duidelijk gemaakt dat dit echt niet meer kon.
Verschil met het gebruik door de nationaalsocialisten[bewerken | brontekst bewerken]
Het belangrijkste verschil tussen de swastika die de nationaalsocialisten gebruikten en die onder andere Scouting gebruikte is dat de swastika die de nationaalsocialisten gebruikten altijd zwart was, op een punt stond en "vooruit leunde". De swastika die onder andere Scouting gebruikte stond vlak op één zijde.
Nederlandse padvinders
Rudyard Kipling
Éclaireurs unionistes de France
Rusland
Gebruik in scouting[bewerken | brontekst bewerken]
Het was in de jaren 1912 tot 1935 gewoon een bronzen of zilveren swastika uit te reiken aan oud-troepleiders (hoplieden) uit dankbaarheid bij hun afscheid[1][2].
