Cornelia Takx: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
k (Robot: categorie Drager van het gouden waarderingsteken is vervangen door Persoon uit de scoutinggeschiedenis) |
||
(22 tussenliggende versies door 5 gebruikers niet weergegeven) | |||
Regel 1: | Regel 1: | ||
{{Persoon | |||
'''Cornelia Takx''' | |Naam=Cornelia Antonia Petronella (Cornelia) Takx | ||
|Totemnaam=Cheftaine | |||
|Foto=Chef met Jeanne.jpg | |||
|Geslacht=vrouw | |||
|Beweging=Nederlandse Gidsenbeweging | |||
|Beweging 1=Nederlandse Gidsen | |||
|Beweging 2=Scouting Nederland | |||
|Geboorteplaats=Breda | |||
|Geboorteprovincie=Noord-Brabant | |||
|Geboorteland=Nederland | |||
|Geboortedatum=1909-01-11 | |||
|Overlijdensplaats=Breda | |||
|Overlijdensprovincie=Noord-Brabant | |||
|Overlijdensland=Nederland | |||
|Overlijdensdatum=1997-10-24 | |||
|Waarderingsteken=Gouden waarderingsteken, Zilvervis | |||
}} | |||
'''Cornelia Takx''' was een lerares op een school voor gehandicapten en in haar jeugd betrokken bij de oprichting van de eerste [[Nederlandse Gidsenbeweging|Nederlandse Katholieke Gidsenbeweging]]. | |||
== Levensloop == | |||
Buiten scouting werkte ze als lerares op een school voor lichamelijk en verstandelijk gehandicapten in Breda . Zij overleed op 88 jarige leeftijd. | |||
== Scouting == | |||
Als 16-jarig meisje bewerkte zij het Franse scoutingboeken Les Guides de France en Le livre de la forêt bleue tot Nederlandse versies van de [[Gidsen]] en de [[Kabouters]]. Op [[8 december]] [[1928]] startte ze samen met kapelaan J. Plassaert in Breda de Patronaatsvereniging De Gidsen. Een Katholieke verkennerij was onmogelijk in [[1923]], volgens de Nederlandse bisschoppen, daarom werd gekozen voor de gecamoufleerde naam. Later werd de patronaatsvereniging de [[Jeanne d'Arcgroep (Breda)|Jeanne d’Arcgroep]]. Zij vertaalde verder verschillende andere boeken waaronder De Bruine Uil. Cornelia Takx (Cheftaine) was tot na haar tachtigste verjaardag actief voor de groep. | |||
De Jeanne d'Arcgroep bestaat helaas niet meer. Zij was (biologisch) kinderloos gebleven, maar zij beschouwde de jeugd van Scouting en de school als haar kinderen. Ze nam haar deel van de opvoeding erg serieus en ze heeft dan ook bij veel van hen een grote indruk achter gelaten. | |||
== Onderscheidingen en eretitels == | |||
* [[Waarderingsteken|Gouden waarderingsteken]] voor haar 25-jarig jubileum als leidster (Nederlandse Gidsenbeweging, 1953) | |||
* [[Zilvervis]] voor haar 30-jarig jubileum als leidster (Nationale Padvindstersraad, 1 februari 1958) | |||
* Pro Ecclesia et Pontifice (Zijne Heiligheid de Paus, 1 februari 1958) | |||
* Gouden medaille in de Orde van Oranje-Nassau<ref>[https://e-depot.nationaalarchief.nl/Render/render/external?entity=TypeFile&entityRef=0e49261f-c52c-4ed9-880c-b709587890eb&token=4118a6b2-a695-4b2e-9f21-8c5b9209120a Registratie onderscheidingen Kanselarij der Nederlandse Orden]</ref>. | |||
{{Bron}} | |||
[[Categorie:Persoon uit de scoutinggeschiedenis | |||
{{DEFAULTSORT:Takx,Cornelia}} | |||
[[Categorie:Persoon uit de scoutinggeschiedenis]] |
Huidige versie van 12 mrt 2024 om 16:09
Cornelia Takx was een lerares op een school voor gehandicapten en in haar jeugd betrokken bij de oprichting van de eerste Nederlandse Katholieke Gidsenbeweging.
Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]
Buiten scouting werkte ze als lerares op een school voor lichamelijk en verstandelijk gehandicapten in Breda . Zij overleed op 88 jarige leeftijd.
Scouting[bewerken | brontekst bewerken]
Als 16-jarig meisje bewerkte zij het Franse scoutingboeken Les Guides de France en Le livre de la forêt bleue tot Nederlandse versies van de Gidsen en de Kabouters. Op 8 december 1928 startte ze samen met kapelaan J. Plassaert in Breda de Patronaatsvereniging De Gidsen. Een Katholieke verkennerij was onmogelijk in 1923, volgens de Nederlandse bisschoppen, daarom werd gekozen voor de gecamoufleerde naam. Later werd de patronaatsvereniging de Jeanne d’Arcgroep. Zij vertaalde verder verschillende andere boeken waaronder De Bruine Uil. Cornelia Takx (Cheftaine) was tot na haar tachtigste verjaardag actief voor de groep. De Jeanne d'Arcgroep bestaat helaas niet meer. Zij was (biologisch) kinderloos gebleven, maar zij beschouwde de jeugd van Scouting en de school als haar kinderen. Ze nam haar deel van de opvoeding erg serieus en ze heeft dan ook bij veel van hen een grote indruk achter gelaten.
Onderscheidingen en eretitels[bewerken | brontekst bewerken]
- Gouden waarderingsteken voor haar 25-jarig jubileum als leidster (Nederlandse Gidsenbeweging, 1953)
- Zilvervis voor haar 30-jarig jubileum als leidster (Nationale Padvindstersraad, 1 februari 1958)
- Pro Ecclesia et Pontifice (Zijne Heiligheid de Paus, 1 februari 1958)
- Gouden medaille in de Orde van Oranje-Nassau[1].