Han Schokking: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
| Regel 14: | Regel 14: | ||
|Overlijdensdatum=1989-04-09 | |Overlijdensdatum=1989-04-09 | ||
}} | }} | ||
'''{{PAGENAME}}''' was | '''{{PAGENAME}}''' was commandante bij de Marva der Koninklijke Marine. | ||
==Levensloop== | ==Levensloop== | ||
Ze was de dochter van de Nederlands Hervormde predikant Hendrik Schokking en Anna James.Tijdens de oorlog was ze actief met verzetsactiviteiten en hield ze zich bezig met het verhandelen van valse persoonsbewijzen en het verbergen van Joden. Han werd op 8 september 1943 gearresteerd in Den Haag. Ze werd tot 20 april 1944 vastgehouden en kwam uiteindelijk terecht in Kamp Vught. Al kort na de sluiting van het kamp in september 1944 verschenen de eerste boeken waarin oud-gevangenen hun landgenoten deelgenoot maakten van hun ervaringen. De auteurs benadrukten dat het hun bedoeling was hun belevenissen in sobere bewoordingen weer te geven. Zij wilden niet te veel nadruk leggen op de gruwelen die ze hadden had meegemaakt. Han was de enige vrouwelijk auteur en ze schreef het boekje ‘Wij houden de kop omhoog’ (Den Haag,1945). | Ze was de dochter van de Nederlands Hervormde predikant Hendrik Schokking en Anna James. In 1931 slaagde ze voor staatsexamen toelating universiteit<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMKB23:001877020:mpeg21:a00123 De standaard 23-07-1931]</ref>. In 1938 haalde ze aan de Univeriteit Leiden haar doctoraal examen geschiedenis<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMKB32:164695039:mpeg21:a00022 Rotterdamsch nieuwsblad 18-06-1938]</ref>. Zij was bureauleidster van het Nederlandsch Jeugdleiders Instituut aan de Keizersgracht in Amsterdam. Tijdens de oorlog was ze actief met verzetsactiviteiten en hield ze zich bezig met het verhandelen van valse persoonsbewijzen en het verbergen van Joden. Han werd op 8 september 1943 gearresteerd in Den Haag. Ze werd tot 20 april 1944 vastgehouden en kwam uiteindelijk terecht in Kamp Vught. Al kort na de sluiting van het kamp in september 1944 verschenen de eerste boeken waarin oud-gevangenen hun landgenoten deelgenoot maakten van hun ervaringen. De auteurs benadrukten dat het hun bedoeling was hun belevenissen in sobere bewoordingen weer te geven. Zij wilden niet te veel nadruk leggen op de gruwelen die ze hadden had meegemaakt. Han was de enige vrouwelijk auteur en ze schreef het boekje ‘Wij houden de kop omhoog’ (Den Haag,1945). In oktober 1945 werd ze commandante bij de Marva der Koninklijke Marine<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMKB08:000182463:mpeg21:a0003 BENOEMINGEN, ONTSLAG, ENZ. Nederlandsche staatscourant 17-12-1945]</ref>. Zij bleef dit tot april 1949<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMKB08:000167756:mpeg21:a0001 BENOEMINGEN, ONTSLAG, ENZ. Nederlandsche staatscourant 18-05-1949]</ref>. Ook was ze actief in het Welfare werk in Nederlandse ziekenhuizen. | ||
==Scouting== | ==Scouting== | ||
| Regel 27: | Regel 27: | ||
==Onderscheidingen en eretitels== | ==Onderscheidingen en eretitels== | ||
*Ridder in de orde van Oranje Nassau | *Ridder in de orde van Oranje Nassau | ||
*Medaille van verdienste in zilver (Nederlandse Rode Kruis, 1952)<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMKB23:001559109:mpeg21:a00035 Provinciale Drentsche en Asser courant 09-05-1952]</ref> | |||
{{Project Scouts in de oorlog}} | {{Project Scouts in de oorlog}} | ||
Versie van 21 feb 2023 20:17
Han Schokking was commandante bij de Marva der Koninklijke Marine.
Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]
Ze was de dochter van de Nederlands Hervormde predikant Hendrik Schokking en Anna James. In 1931 slaagde ze voor staatsexamen toelating universiteit[1]. In 1938 haalde ze aan de Univeriteit Leiden haar doctoraal examen geschiedenis[2]. Zij was bureauleidster van het Nederlandsch Jeugdleiders Instituut aan de Keizersgracht in Amsterdam. Tijdens de oorlog was ze actief met verzetsactiviteiten en hield ze zich bezig met het verhandelen van valse persoonsbewijzen en het verbergen van Joden. Han werd op 8 september 1943 gearresteerd in Den Haag. Ze werd tot 20 april 1944 vastgehouden en kwam uiteindelijk terecht in Kamp Vught. Al kort na de sluiting van het kamp in september 1944 verschenen de eerste boeken waarin oud-gevangenen hun landgenoten deelgenoot maakten van hun ervaringen. De auteurs benadrukten dat het hun bedoeling was hun belevenissen in sobere bewoordingen weer te geven. Zij wilden niet te veel nadruk leggen op de gruwelen die ze hadden had meegemaakt. Han was de enige vrouwelijk auteur en ze schreef het boekje ‘Wij houden de kop omhoog’ (Den Haag,1945). In oktober 1945 werd ze commandante bij de Marva der Koninklijke Marine[3]. Zij bleef dit tot april 1949[4]. Ook was ze actief in het Welfare werk in Nederlandse ziekenhuizen.
Scouting[bewerken | brontekst bewerken]
Voor de oorlog was ze actief binnen het NPG. Ze was betrokken bij de KRAVO 1 groep in Den Haag waar ook Cap Knappert actief was. Toen de oorlog uitbrak hielp ze vluchtelingen en zette zich samen met leiding en de padvindsters van haar groep in voor vervolgde landgenoten. Na het verbod op Scouting had ze in de oorlog de leiding van de interkerkelijke pionierskampen. In 1945 verscheen een bijdrage van haar in het blad Schalmei, het orgaan voor leidsters van het Nederlandse Meisjes Gilde. Ze helpt met de opzet van de pioniers.
De Kravo 1 was voorganger van meisjesgroep Eltheto. In jaren ‘80 fuseerde De Rimboejagers en Eltheto, tot de naam Eltheto in de 21e eeuw verdween.
Onderscheidingen en eretitels[bewerken | brontekst bewerken]
- Ridder in de orde van Oranje Nassau
- Medaille van verdienste in zilver (Nederlandse Rode Kruis, 1952)[5]
