Jan Volkmaars: verschil tussen versies

Scoutpedia.nl, dé Scouting wiki
Ga naar:navigatie, zoeken
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 17: Regel 17:
==Levensloop==
==Levensloop==
Jan Volkmaars was een zoon uit een familie die in diverse geslachten de overheid gediend heeft in het vak der belastingen. Ook zijn vader is bij de belastingen werkzaam geweest. Jan was een hard werkend persoon, die ook in penibele omstandigheden -onder andere tijdens de oorlogsjaren- met moed en kracht op durfde treden. Op hem was het gezegde van toepassing: 'Hij is voor de duvel niet bang!' Maar toen Jan geld doorsluisde naar de verzetsbeweging, heeft hij zeker geweten wat hij riskeerde.
Jan Volkmaars was een zoon uit een familie die in diverse geslachten de overheid gediend heeft in het vak der belastingen. Ook zijn vader is bij de belastingen werkzaam geweest. Jan was een hard werkend persoon, die ook in penibele omstandigheden -onder andere tijdens de oorlogsjaren- met moed en kracht op durfde treden. Op hem was het gezegde van toepassing: 'Hij is voor de duvel niet bang!' Maar toen Jan geld doorsluisde naar de verzetsbeweging, heeft hij zeker geweten wat hij riskeerde.
Hij begon in 1924 als medewerker bij de Belastingdienst. Op 7 april 1931 trouwt hij in Middelharnis met Cornelia Nipius. Voor zijn werk verblijft hij op verschillende functies in heel west Nederland. Op 30 april 1956 ontvangt hij de onderscheiding Officier in de Orde van Oranje Nassau. Op 1 augustus 1967 gaat hij met pensioen. Als gepensioneerde volgt hij in oktober 1967 prof. dr. Van der Poel op in het bestuur van de museumstichting van het Belasting- en Douanemuseum met de titel van directeur en belast met de leiding van het museum. In september 1979 nam hij afscheid als directeur, maar bleef nadien als vrijwilliger zich inspannen om de deelcollectie fiscale humor aan te vullen.
Hij begon in 1924 als medewerker bij de Belastingdienst. Op 7 april 1931 trouwt hij in Middelharnis met Cornelia Nipius. Voor zijn werk verblijft hij op verschillende functies in heel west Nederland.  
Jan Volkmaars was drager van het Verzetsherdenkingskruis.
 
Jan was een hard werkend persoon, die ook in penibele omstandigheden zoals tijdens de Tweede Wereldoorlog met moed en kracht op durfde treden. Hij sluisde (Rijks)gelden door  naar onder meer de KP van de Verzetsgroep Den Helder/ Anna Paulowna. Door falsificatie nam hij overbodig personeel aan, meestal onderduikers. Den Haag heeft dit nooit geweten. Hij slaagde er in om drie onderduikers bijna twee jaar lang tot het einde van de oorlog te verbergen op de zolder van de Belastingdienst op het Koningsplein. Deze drie werden overdag, onder strikte geheimhouding, door de Chef de Bureau van de inspectie der directe belastingen (een van de gebroeders Kraak) voorzien van het nodige eten en drinken. Via de ondergrondse zorgde Jan Volkmaars zo voor een groot deel van de onderduikers in de kop van Noord-Holland<ref>[https://adoc.pub/belasting-douane-mededelingen-voor-de-vrienden-van-het-belas.html BELASTING & DOUANE. Mededelingen voor. de vrienden van het. Belasting & Douane Museum. en de Stichting Geschiedenis. in Nederland, Jan Volkmaars-serre - PDF Free Download (adoc.pub)]</ref>.  
 
Vlak na de bevrijding werd hij door zijn verzetsactiviteiten kort waarnemend burgemeester van Den Helder, van 19 mei 1945 tot 1 juni 1945. Toen aanvaarde de afgezette burgemeester G. Ritmeester, die terug kwam uit Duits gevangenschap in concentratiekamp Buchenwald, zijn functie. Jan is voorzitter geweest van de Schade-en Enquetecommissie en verrichtte werkzaamheden voor het kantongerecht. Zijn bijnaam was wel eens "Vader van Nieuwediepers"<ref>[https://tijdschriften.archiefalkmaar.nl/issue/LV/2006-06-01/edition/0/page/13?query= Levend Verleden | 1 juni 2006 | pagina 13 - Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar]</ref>.
 
Op 30 april 1956 ontvangt hij de onderscheiding Officier in de Orde van Oranje Nassau. Op 1 augustus 1967 gaat hij met pensioen. Als gepensioneerde volgt hij in oktober 1967 prof. dr. Van der Poel op in het bestuur van de museumstichting van het Belasting- en Douanemuseum met de titel van directeur en belast met de leiding van het museum. In september 1979 nam hij afscheid als directeur, maar bleef nadien als vrijwilliger zich inspannen om de deelcollectie fiscale humor aan te vullen.


==Scouting==
==Scouting==
Door het werk van zijn vader komt Jan in 1909 in Rotterdam te wonen aan de Mathenesserlaan 175. Na een kort verblijf in Dordrecht (1917-1918) komt Jan op 5 september 1918 terug in Rotterdam en gaat met zijn ouders wonen aan de Claes de Vrieslaan 30A. In Rotterdam wordt hij leider van de op 23 april 1918 opgerichte [[Kralingsche Troep groep X]]. Naast Hopman en oprichter [[Pieter Jan Winkler Prins]] bestond de leiding van de Kralingsche Troep in de begin jaren uit vaandrig Cor Kramers en 2e vaandrig Jan Volkmaars (sinds 5 september 1918), op 27 september 1919 aangevuld met 2e vaandrig Cor Jaquet. Door zijn vertrek op 22 september 1920 naar Middelharnis komt hier een einde aan. In 1949 nam Volkmaars afscheid als [[districtscommissaris]] van Den Helder (sinds 1945) en werd hoofdkwartiercommissaris voor het buitenland, in 1955 waarnemend hoofdkwartiercommissaris en in 1957 [[Hoofdcommissaris]] van [[De Nederlandse Padvinders]]. Hij was contingentsleider van het [[Wereldjamboree]] 1955 naar Canada.  
Door het werk van zijn vader komt Jan in 1909 in Rotterdam te wonen aan de Mathenesserlaan 175. Na een kort verblijf in Dordrecht (1917-1918) komt Jan op 5 september 1918 terug in Rotterdam en gaat met zijn ouders wonen aan de Claes de Vrieslaan 30A. In Rotterdam wordt hij leider van de op 23 april 1918 opgerichte [[Kralingsche Troep groep X]]<ref>Honderd jaar Scoutinggroep de ”Kralingsche Troep”, van verkennerstroep voor Kralingsche jongens, tot gemengde scoutinggroep in Rotterdam-Oost 1918-2018 (Peter Pieterse)</ref>. Naast Hopman en oprichter [[Pieter Jan Winkler Prins]] bestond de leiding van de Kralingsche Troep in de begin jaren uit vaandrig Cor Kramers en 2e vaandrig Jan Volkmaars (sinds 5 september 1918), op 27 september 1919 aangevuld met 2e vaandrig Cor Jaquet. Door zijn vertrek op 22 september 1920 naar Middelharnis komt hier een einde aan. In 1949 nam Volkmaars afscheid als [[districtscommissaris]] van Den Helder (sinds 1945)<ref>[https://www.delpher.nl/nl/tijdschriften/view?identifier=MMKB14:002376010:00004&cql%5B%5D=%28alternative+all+%22Weest+Paraat%22%29&query=volkmaars&coll=dts&sortfield=date&rowid=1 Weest paraat; officiëel orgaan van de Nederlandsche Padvinders, jrg 30, 1947-1948, no. 10, 1948 » 1948-07 - Pag. 4 | Delpher]</ref> en werd hoofdkwartiercommissaris voor het buitenland, in 1955 waarnemend hoofdkwartiercommissaris en in 1957 [[Hoofdcommissaris]] van [[De Nederlandse Padvinders]]. Hij was contingentsleider van het [[Wereldjamboree]] 1955 naar Canada.  
Tijdens de vergadering van het Internationale Comité van 26-29 september [[1962]] diende hij een officieel voorstel in voor het ontwerp en de invoering van een [[World Scout Badge]], die zou worden gebruikt door alle landelijke padvindersorganisaties. Hij ontving in [[1965]], de enige [[World Organization of the Scout Movement|WOSM]] onderscheiding, de [[Bronzen Wolf]].
Tijdens de vergadering van het Internationale Comité van 26-29 september [[1962]] diende hij een officieel voorstel in voor het ontwerp en de invoering van een [[World Scout Badge]], die zou worden gebruikt door alle landelijke padvindersorganisaties.


[[Bestand:WOSM.svg|thumb|left|World Scout Badge]]
[[Bestand:WOSM.svg|thumb|left|World Scout Badge]]


{{bron|bronvermelding=
== Onderscheidingstekens ==
Jan Volkmaars was drager van het Verzetsherdenkingskruis.
 
Hij ontving in [[1965]], de enige [[World Organization of the Scout Movement|WOSM]] onderscheiding, de [[Bronzen Wolf]].
 
{{Project Scouts in de oorlog}}{{bron|bronvermelding=
* Impost, 6e jaargang, nr 13, januari 1998 (mededelingenblad voor het Belasting- en Douanemuseum)
* Impost, 6e jaargang, nr 13, januari 1998 (mededelingenblad voor het Belasting- en Douanemuseum)
* Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag, 18 november 1997.
* Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag, 18 november 1997.

Versie van 12 feb 2023 20:46


Evert Jan Hendrikus (Jan) Volkmaars
Icon boy scout.svg
Geboorteplaats
Den Helder ­Noord-Holland ­Nederland
Geboortedatum
5 juli 1902
Overlijdensplaats
Sommelsdijk ­Zuid-Holland ­Nederland
Overlijdensdatum
15 november 1997
Bezig met het laden van de kaart...
Hoofdcommissaris Volkmaars installeert 120 kroonverkenners op 19 april 1958 te Austerlitz. Op de achtergrond Gerard de Heer van het radioprogramma voor padvinders "Hoort zegt het Voort".

Evert Jan Hendrikus Volkmaars was hoofdinspecteur bij de Belastingdienst en Hoofdcommissaris van De Nederlandse Padvinders van 1955 tot 1967.

Levensloop

Jan Volkmaars was een zoon uit een familie die in diverse geslachten de overheid gediend heeft in het vak der belastingen. Ook zijn vader is bij de belastingen werkzaam geweest. Jan was een hard werkend persoon, die ook in penibele omstandigheden -onder andere tijdens de oorlogsjaren- met moed en kracht op durfde treden. Op hem was het gezegde van toepassing: 'Hij is voor de duvel niet bang!' Maar toen Jan geld doorsluisde naar de verzetsbeweging, heeft hij zeker geweten wat hij riskeerde. Hij begon in 1924 als medewerker bij de Belastingdienst. Op 7 april 1931 trouwt hij in Middelharnis met Cornelia Nipius. Voor zijn werk verblijft hij op verschillende functies in heel west Nederland.

Jan was een hard werkend persoon, die ook in penibele omstandigheden zoals tijdens de Tweede Wereldoorlog met moed en kracht op durfde treden. Hij sluisde (Rijks)gelden door  naar onder meer de KP van de Verzetsgroep Den Helder/ Anna Paulowna. Door falsificatie nam hij overbodig personeel aan, meestal onderduikers. Den Haag heeft dit nooit geweten. Hij slaagde er in om drie onderduikers bijna twee jaar lang tot het einde van de oorlog te verbergen op de zolder van de Belastingdienst op het Koningsplein. Deze drie werden overdag, onder strikte geheimhouding, door de Chef de Bureau van de inspectie der directe belastingen (een van de gebroeders Kraak) voorzien van het nodige eten en drinken. Via de ondergrondse zorgde Jan Volkmaars zo voor een groot deel van de onderduikers in de kop van Noord-Holland[1].  

Vlak na de bevrijding werd hij door zijn verzetsactiviteiten kort waarnemend burgemeester van Den Helder, van 19 mei 1945 tot 1 juni 1945. Toen aanvaarde de afgezette burgemeester G. Ritmeester, die terug kwam uit Duits gevangenschap in concentratiekamp Buchenwald, zijn functie. Jan is voorzitter geweest van de Schade-en Enquetecommissie en verrichtte werkzaamheden voor het kantongerecht. Zijn bijnaam was wel eens "Vader van Nieuwediepers"[2].

Op 30 april 1956 ontvangt hij de onderscheiding Officier in de Orde van Oranje Nassau. Op 1 augustus 1967 gaat hij met pensioen. Als gepensioneerde volgt hij in oktober 1967 prof. dr. Van der Poel op in het bestuur van de museumstichting van het Belasting- en Douanemuseum met de titel van directeur en belast met de leiding van het museum. In september 1979 nam hij afscheid als directeur, maar bleef nadien als vrijwilliger zich inspannen om de deelcollectie fiscale humor aan te vullen.

Scouting

Door het werk van zijn vader komt Jan in 1909 in Rotterdam te wonen aan de Mathenesserlaan 175. Na een kort verblijf in Dordrecht (1917-1918) komt Jan op 5 september 1918 terug in Rotterdam en gaat met zijn ouders wonen aan de Claes de Vrieslaan 30A. In Rotterdam wordt hij leider van de op 23 april 1918 opgerichte Kralingsche Troep groep X[3]. Naast Hopman en oprichter Pieter Jan Winkler Prins bestond de leiding van de Kralingsche Troep in de begin jaren uit vaandrig Cor Kramers en 2e vaandrig Jan Volkmaars (sinds 5 september 1918), op 27 september 1919 aangevuld met 2e vaandrig Cor Jaquet. Door zijn vertrek op 22 september 1920 naar Middelharnis komt hier een einde aan. In 1949 nam Volkmaars afscheid als districtscommissaris van Den Helder (sinds 1945)[4] en werd hoofdkwartiercommissaris voor het buitenland, in 1955 waarnemend hoofdkwartiercommissaris en in 1957 Hoofdcommissaris van De Nederlandse Padvinders. Hij was contingentsleider van het Wereldjamboree 1955 naar Canada. Tijdens de vergadering van het Internationale Comité van 26-29 september 1962 diende hij een officieel voorstel in voor het ontwerp en de invoering van een World Scout Badge, die zou worden gebruikt door alle landelijke padvindersorganisaties.

World Scout Badge

Onderscheidingstekens

Jan Volkmaars was drager van het Verzetsherdenkingskruis.

Hij ontving in 1965, de enige WOSM onderscheiding, de Bronzen Wolf.

Bronnen en referenties

  • Impost, 6e jaargang, nr 13, januari 1998 (mededelingenblad voor het Belasting- en Douanemuseum)
  • Eilanden-nieuws. Christelijk streekblad op gereformeerde grondslag, 18 november 1997.
Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.