Johannes Everts: verschil tussen versies
(Nieuwe pagina aangemaakt met '{{Persoon |Naam=Mr. Johannes Everts |Geslacht=man |Beweging=Nederlandsche Padvindersorganisatie |Geboorteplaats=Utrecht |Geboorteprovincie=Utrecht |Geboorteland=Ned...') |
|||
| Regel 15: | Regel 15: | ||
==Levensloop== | ==Levensloop== | ||
Na het gymnasium te hebben doorlopen, studeerde hij aan de Universiteit van Utrecht, waar hij in 1908 cum laude afstudeerde op het proefschrift „De verhouding van Kerk en Staat, in het bijzonder ten aanzien der Armverzorging". Deze titel wijst al de richting aan waarin zijn leven zou gaan. Reeds in zijn studententijd stond het voor hem vast, dat hij zich ging wijden aan maatschappelijk werk en dat op het gebied van wat men toen nog noemde filantropie juridisch geschoolde en zakelijk-deskundige leiding nodig was. Dat het hem ernst was met deze mening blijkt wel uit het feit dat hij in zijn studiejaren vrijwillig armenbezoeker was. Op 1 november 1908 wordt hij benoemd tot tweede juridisch adviseur van de Centrale Werkgevers Risicobank en op 1 januari 1911 tot secretaris. In mei 1913 volgde de benoeming tot secretaris van de Armenraad, later de Sociale Raad genoemd, te Amsterdam<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMKB24:081186000 De Risico-Bank in de jaren 1903-1912 Posthuma, F.E. Holtzschue, J.Ph. Centrale Werkgevers Risico-Bank.]</ref>. Hij had deze functie tot december 1947. Hij was oprichter, voorzitter en erevoorzitter van Pro Senectute. Sinds de oprichting was hij voorzitter van de Vereniging van Secretarissen van Armenraden, van het Centraal Archief en Inlichtingenbureau voor Maatschappelijk Hulpbetoon in Nederland en van de Nederlandse Centrale Vereniging voor Pensioenverzekering van Maatschappelijke Werkers (Pensioen Centrale). Hij was bestuurslid van de Nederlandse Vereniging voor Armenzorg en Weldadigheid. Van 1910 tot 1916 had hij een belangrijk aandeel in de jeugdbeweging, in het bijzonder de padvinderij. Hij was mede-oprichter en bestuurslid van de Invaliditeitscoöperatie. In 1952 was hij nog actief werkzaam als bestuurslid van de Nederlandse Vereniging voor Maatschappelijk Werk<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=KBNRC01:000040561:mpeg21:a0018 Mr J. Everts overleden Oud-secretaris Armenraad, pionier van maatschappelijk hulpbetoon Algemeen Handelsblad 06-02-1954]</ref>. | |||
==Scouting== | ==Scouting== | ||
Versie van 28 okt 2021 18:46
Johannes Everts was secretaris van de Sociale Raad (Armenraad) te Amsterdam en bestuurslid van de Nederlandsche Padvindersorganisatie.
Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]
Na het gymnasium te hebben doorlopen, studeerde hij aan de Universiteit van Utrecht, waar hij in 1908 cum laude afstudeerde op het proefschrift „De verhouding van Kerk en Staat, in het bijzonder ten aanzien der Armverzorging". Deze titel wijst al de richting aan waarin zijn leven zou gaan. Reeds in zijn studententijd stond het voor hem vast, dat hij zich ging wijden aan maatschappelijk werk en dat op het gebied van wat men toen nog noemde filantropie juridisch geschoolde en zakelijk-deskundige leiding nodig was. Dat het hem ernst was met deze mening blijkt wel uit het feit dat hij in zijn studiejaren vrijwillig armenbezoeker was. Op 1 november 1908 wordt hij benoemd tot tweede juridisch adviseur van de Centrale Werkgevers Risicobank en op 1 januari 1911 tot secretaris. In mei 1913 volgde de benoeming tot secretaris van de Armenraad, later de Sociale Raad genoemd, te Amsterdam[1]. Hij had deze functie tot december 1947. Hij was oprichter, voorzitter en erevoorzitter van Pro Senectute. Sinds de oprichting was hij voorzitter van de Vereniging van Secretarissen van Armenraden, van het Centraal Archief en Inlichtingenbureau voor Maatschappelijk Hulpbetoon in Nederland en van de Nederlandse Centrale Vereniging voor Pensioenverzekering van Maatschappelijke Werkers (Pensioen Centrale). Hij was bestuurslid van de Nederlandse Vereniging voor Armenzorg en Weldadigheid. Van 1910 tot 1916 had hij een belangrijk aandeel in de jeugdbeweging, in het bijzonder de padvinderij. Hij was mede-oprichter en bestuurslid van de Invaliditeitscoöperatie. In 1952 was hij nog actief werkzaam als bestuurslid van de Nederlandse Vereniging voor Maatschappelijk Werk[2].
Scouting[bewerken | brontekst bewerken]
De Centrale Werkgevers Risico-Bank was gevestigd op de Singel 130 in Amsterdam, hij gebruikte dat adres ook als correspondentieadres voor de Amsterdamse afdeling van de NPO[3].
Onderscheidingen en eretitels[bewerken | brontekst bewerken]
- Officier in de Orde van Oranje-Nassau (1938)
- Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw (1952)[4]
Bronnen en referenties
- ↑ De Risico-Bank in de jaren 1903-1912 Posthuma, F.E. Holtzschue, J.Ph. Centrale Werkgevers Risico-Bank.
- ↑ Mr J. Everts overleden Oud-secretaris Armenraad, pionier van maatschappelijk hulpbetoon Algemeen Handelsblad 06-02-1954
- ↑ STADSNIEUWS. Hulp aan West-Indië. Algemeen Handelsblad 30-08-1912
- ↑ Kanselarij der Nederlandse Orden
