Juliette Gordon Low
Juliette Gordon Low geboren Juliette Magill Kinzie Gordon was de oprichtster van de Girl Scouts of the USA in de Verenigde Staten van Amerika.
Levensloop
Juliette Magill Kinzie werd geboren in Savannah, Georgia op 31 oktober 1860. Haar vader was katoenhandelaar, William Washington Gordon II van W.W. Gordon & Company. Haar moeder was schrijfster Eleanor 'Nellie' Lytle Kinzie.
Ze trouwde in 1886 met William Mackay Low van wie ze in de jaren 1890 had willen scheiden. Echter stond de wet enkel een scheiding toe als er bewezen overspel was gepleegd. De verhouding van haar man zou de schande over haar uitroepen waardoor ze die liever geheim hield en het paar vanaf 1902 apart leefde. William Low werd ziek en overleed in 1905.
Girl Scouts
Na het overlijden van haar man had ze de vrijheid en begon ze met reizen. In mei 1911 ontmoeten ze Robert Baden-Powell tijdens een feest. Ze raakte geïnspireerd door zijn Boy Scouts progamma. De twee raakte bevriend en brachten veel tijd samen door. Low werd actief bij de Girl Guides en startte met een groep nabij haar huis in Schotland. Tijdens een winter in Londen richtte ze een twee groepen op in Londen.
Terug naar Amerika
In 1912 reisde Low terug naar de verenigde staten met het doel om de padvindsters beweging uit te breiden. Daar richtte ze de eerste twee Amerikaanse Girl Scout groepen op. Ze betrok iedereen bij haar activiteiten familie, vrienden en ze plaatste advertenties in de kranten en tijdschriften. Met haar sociale eigen netwerk en wat hulp van Baden-Powell kwam ze in contact met verschillende dames zie geïnteresseerd waren in scouting voor meisjes. Louise Carnegie was er daar een van. (Echtgenote van Andrew Carnegie).
In 1913 bracht ze het handboek ‘How Girls Can Help Their Country’ uit. Dat gebaseerd was op het handboek ‘How Girls Can Help to Build Up the Empire' van Agnes Baden-Powell en Scouting for Boys.
Low verbouwde het achter haar ouderlijk huis in Savannah en vestigde er het eerste hoofdkwartier van de Girl Guides in de VS
Girl Guides USA tegen Camp Fire Girls
In die tijd waren er meerdere initiatieven om jeugd organisaties te beginnen in de gedachte van de scouting en gidsen beweging. De Camp Fire Girls waren de belangrijkste concurrent van Low’s ideeën. Ze was er van overtuigd dat ze met de steun van Robert en Agnes Baden-Powell de erkenning zou krijgen die ze voorogen had. De Camp Fire Girls waren opgezet door de voorzitter van de Boy Scouts U.S.A. James E. West. West was een voorstander van traditionele rolpatronen van mannen en vrouwen. Zelfs na tussenkomst van Baden-Powell waren de Camp Fire Girls niet bereid in te gaan op de uitnodiging van Low om de twee verenigingen samen te voegen.
Girl Guides naar Girl Scouts
De Girl Guides groeide snel maar de Camp Fire Girls groeide sneller. Low trok naar Engeland om advies in te winnen bij de Girl Guides U.K. In 1913 keerde ze weer terug naar de VS met de overtuiging om van de Girl Guides een nationale organisatie te maken. Ze startte een nationaal hoofdkwartier en begon aan een wervingstoer om de nodige financiën binnen te halen. Terug in Savannah kwam ze er achter dat de Girl Guides hun naam hadden veranderen in Girl Scouts. ‘Scouts’ deed meer denken aan de geschiedenis van de Amerikaanse pioniers. James West (van de Camp Fire Girls) maakte bezwaar tegen de naamsverandering. Het zou de Boy Scouts vereniging schaden volgens hem. Hij was bang dat oudere boy scouts de beweging zouden verlaten. Baden-Powell steunde Low om in de VS de naam Girl Scouts te gebruiken maar in het VK zou het Girl Guides blijven. In 1913 opende Low het nationale hoofdkwartier in Washington D.C. Het werd het informatie punt voor meisjes scouts vanuit de hele VS. Rond deze tijd ontwierp ze ook het embleem van het klaverblad waar ze ook patent op aanvroeg. Wederom kwam James West in het verweer en claimde het klaverblad voor de Boy Scouts. Low keerde nogmaals terug naar het VK waar ze uit handen van Prinses Louise de ‘Tanks Badge’ ontving. Low kreeg het voor elkaar om prominenten Amerikaanse vrouwen als, Susan Ludlow Parish (peettante van Eleanor Roosevelt), Mina Miller Edison (vrouw van Thomas Edison) en Bertha Woodward (vrouw van de Democratische fractieleider in het Huis van Afgevaardigden) over te halen om beschermvrouwe van haar beweging te worden. Ze had vele donateurs maar betaalde misschien wel de meeste kosten uit eigen zak.
Eerste Wereldoorlog
Aan het begin van de Eerste Wereldoorlog huurde Low een kasteel in Schotland en ving er Belgische vluchtelingen op. Ze keerde weer naar de VS in 1915 waar op 10 juni de eerste vergadering van de landelijke raad werd gehouden onder de nieuwe naam Girl Scouts en Low werd gekozen tot eerste voorzitter van de organisatie. Toen de VS bij de oorlog betrokken werd breide de Girl Scouts beweging verder uit. Het hoofdkwartier verhuisde in 1916 van Washington naar New York. Low reisde weer naar Europa en zamelde geld in voor een tehuis voor gewonde soldaten waar ze drie avonden in de week als vrijwilligster werkte.
Na de Oorlog
Met het einde van de Eerste Wereldoorlog nam de interesse voor de Girl Scouts en Gril Guides toe. Dit was het moment dat Olave Baden-Powell de International Council of Girl Guides and Girl Scouts in het leven riep. De raad kwam voor het eerst bij elkaar in Londen. Low vertegenwoordigde de Girl Scouts uit de VS. Ze wilde hierna meer tijd besteden aan de promotie van de internationale beweging en trad af als voorzitter van de Girl Scouts U.S.A. in 1920. Samen met Olave Baden-Powell hielp ze een stuk grond van 26 hectare om te vormen naar een kampeerterrein voor de Girl Guides. Ze bezocht zoveel mogelijk internationale bijeenkomsten en betaalde waar kon de reiskosten van andere. Hoewel ze geen voorzitter meer was bleef ze betrokken bij de Girl Scouts U.S.A. Zo werkte ze mee aan de eerste film over de Girl Scouts, 'The Golden Eaglet' en speelde er een rolletje in. Tijdens de Girl Scout Week in 1920 strooide ze flyers uit een vliegtuig boven New York. In diezelfde week werd voor de eerste keer de ‘Founders day’ gevierd als eerbetoon aan haar en alles wat ze voor de beweging had gedaan. Sinds die week is 31 oktober (haar geboorte dag) Founders day voor de Amerikaanse Gidsen organisatie.
Ziekte en Overlijden
In 1923 ontdekte Low dat ze borstkanker had. Ze hield het echter geheim en ging zoveel mogelijk door met haar activiteiten. Na een operatie om de tumor te verwijderen en een griep was ze nog actief voor de Girl Scouts. Nog steeds in het geheim onderging ze nog toe operaties. In 1925 kwam het bericht van de artsen dat ze nog maar zes maanden te leven had. Dit hield haar niet tegen om zich voor de beweging in te blijven zetten. Ze hield zelfs nog een regionale toespaak in Richmond. Ze reisde naar Liverpool. Een arts werkte daar aan een nieuwe manier om kanker te behandelen door middel van een infuus met een speciaal lood. De behandeling hielp niet en ze kreeg op haar 66ste verjaardag last van loodvergiftiging. Weer ging ze de oceaan over om in de VS te horen dat ze niet lang meer had te leven. De trok in haar ouderlijk huis en verbleef daar tot ze op 17 januari 1927 overleed. De volgende dag werd ze door een erewacht van Girl Scouts naar de kerk gedragen waar een rouwdienst werd gehouden. Ruim 250 Girl Scouts verlieten die dag voortijdig het schoolgebouw om de dienst bij te wonen. Ze werd in Girl Scout uniform ten grave gedragen. In haar borstzakje zat een briefje met de tekst Je bent niet alleen de eerste, maar ook de beste Girl Scout die er is. Op haar graafsteen op Laurel Grove Cemetery staat geschreven;
- 'Ons resten geloof, hoop en liefde, maar de grootste daarvan is de liefde.’
Nalatenschap en eerbetoon
Juliette Gordon Low word op velerlei wijze herdacht zoals postzegels met haar beeltenis, in 1948.
- Haar geboortehuis in Savannah wordt door scouts van over de hele wereld bezocht en is een ‘National Landmark’ geworden. [1]
- Scoutingterrein Camp Juliette Low in Cloudland in Georgia draagt haar naam.
- Een veerboot in Savannah is door het stadsbestuur naar haar vernoemd in 1999.
- Sinds 2016 is in het Westwinds Metro Park in de plaats Holland in Ohio de start van het eerste officiële Girl Scout Trail in haar nagedachtenis.
