Wim Kloot
Wim Kloot was een Nederlandse accountant en deputy camp chief (DCC) bij De Nederlandse Padvinders (NPV).
Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]
Hij werd geboren als oudste van de drie kinderen in het gezin. Zijn vader was directeur van Veemka NV, een voeder-, meel- en kunstmesthandel in Rotterdam. Medio 1937 woonde hij aan de Avenue Concordia 126b[1] in Rotterdam. Hij trouwde op 10 juni 1943 met Pieternella Barendina van der Wolk[2][3], die als assistent-districtscommissaris, akela en trainer in de NPV actief was. Hijzelf was ten tijde van zijn huwelijk assistent-accountant en zijn vrouw was boekhoudster. Hij werd gecremeerd op 19 april 1973 in Rotterdam.
Scouting[bewerken | brontekst bewerken]
Hij kreeg zijn volmacht[4] in 1932 als assistent-verkennersleider (vaandrig) van de Prins Hendrikgroep van de CJMV-padvinderij en de NPV in Rotterdam. Kort daarop (medio 1933) behaalde hij zijn volmacht[5] voor verkennersleider (hopman) bij dezelfde groep. In het voorjaar van 1934 werd hij in dienst genomen door de NPV als boekhouder[6] voor het Nationaal Hoofdkwartier, terwijl hij hopman bleef bij de Prins Hendrikgroep[7]. Medio 1935 werd hij de groepsleider van zijn groep en krijgt daarvoor een volmacht[8]. Begin 1937 volgde zijn volmacht[9] voor assistent-districtscommissaris voor verkenners in Rotterdam. De functies volgen elkaar op, want hij is in het voorjaar van 1937 ook de waarnemend-oubaas voor de Charles Lindberghstam[10] en dat was hij in 1938 nog steeds. In 1938 werd hij districtscommissaris[11] voor Rotterdam. In 1939 kreeg hij een volmacht voor voortrekkersleider (oubaas)[12]. Ook als districtscommissaris liet hij zich niet onbetuigd, door actief op te roepen[13] voor deelname aan de Rover Moot in Schotland van 1939. Zijn activiteit voor de padvinderij bleef vermeld tot in 1941 in de padvindersbladen.
Op 2 april 1941 wordt Scouting door de bezetter verboden. Door heel Nederland werden veel commissarissen van Scouting direct na het verbod gevangen gezet en verhoord. Onder hen was ook Wim Kloot. Op 19 april 1941 werd hij weer uit hechtenis ontslagen[14].
Na de Tweede Wereldoorlog hervatte hij zijn taken als DC Verkenners van Rotterdam en Gilwell trainer. Hij woonde toen in Rotterdam aan Haringvliet 76. In De Verkenner van juli 1946 schreef hij een In Memoriam voor twee leiders en drie verkenners die door een noodlottig ongeval op de Nieuwe Maas waren verdronken. Ook in 1946 is hij lid van een commissie[15] van de NPV die de spelregels voor het voortrekkerswerk moesten herzien. Medio 1947 is hij betrokken bij de Nationale Koempoelan als organisator[16] van een groot spel. In 1951 stopte hij als DC[17] voor het district Rotterdam. Hij was in 1955 DCC bij de afdeling Training op het Nationaal Hoofdkwartier[18] van de Nederlandse Padvinders. Zijn broer Jan Willem Kloot was ook leider bij de NPV en was hopman bij een troep in Barendrecht.
Onderscheidingen en eretitels[bewerken | brontekst bewerken]
- Zilveren Gaai, de hoogste onderscheiding van de Nationale Padvindersraad
- Silver Acorn (1957, Engeland), de op één na hoogste Britse scoutingonderscheiding
Bronnen en referenties
- ↑ Weest Paraat, nummer 5, 1937
- ↑ WieWasWie
- ↑ Weest Paraat, nummer 12, 1947
- ↑ Weest Paraat, nummer 7, 1932
- ↑ Weest Paraat, nummer 6, 1933
- ↑ Weest Paraat, nummer 5, 1934
- ↑ De Verkenner, nummer 3, 1935
- ↑ Weest Paraat, nummer 6, 1935
- ↑ Weest Paraat, nummer 2, 1937
- ↑ De Huifkar, nummer 3, 1937
- ↑ Weest Paraat, nummer 7, 1938
- ↑ Weest Paraat, nummer 4, 1939
- ↑ De Huifkar, nummer 6, 1939
- ↑ Stadsarchief Rotterdam | Zoeken in archieven
- ↑ Weest Paraat, nummer 9, 1946
- ↑ Weest Paraat, nummer 6, 1947
- ↑ Weest Paraat, nummer 2, 1951
- ↑ 25 jaar Sint Jorismarsen 1971
