De Ankus van de Koning
De Ankus van de Koning is een kort verhaal van Rudyard Kipling. Het verscheen voor het eerst in het St. Nicholas Magazine in maart 1895. Het werd later toegevoegd aan het Tweede Jungleboek.
Samenvatting[bewerken | brontekst bewerken]
- Leeswaarschuwing; Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.
De grote python Kaa neemt Mowgli mee naar de oude mensenstad, die ze de Koele Holen noemen. Daar ligt een schat van onschatbare waarden in goud, zilver en edelstenen. Deze schat wordt bewaakt door Thuu een oude witte Cobra. De cobra heeft Kaa verteld dat “een mens zijn arm zou geven voor de schat” maar Mowgli weet niks van de waarde in de mensenwereld. Hij is er niet van onder de indruk. Hij is echter wel geïnteresseerd in de olifantenprik, Een Ankus bezet met ivoor en edelstenen. Hij vraagt Thuu of hij de prik mag hebben. Onmiddellijk wordt de cobra kwaad en dreigt Mowgli te doden. Mowgli neemt de ankus en drukt de cobra tegen de grond. Als diens mond opent zien ze dat de giftanden van de slang al lang geleden zijn ingedroogd.
Met de ankus in de hand klimmen ze de ruïnes uit. De woedende Thuu haalt tevergeefs uit en voorspelt dat het zijn dood wordt als hij de prik meeneemt. Als hij de prik later aan Bagheera laat zien bevestigd die de woorden van de cobra. Hij weet uit ervaring dat het een levensgevaarlijk ding is. Wanneer de ankus hem te zwaar wordt gooit Mowgli de prik weg. ’s Nachts wordt het ding meegenomen door een man. Als Bagheera en Mowgli de volgende dag het spoor van de man volgen stuiten ze op zijn levenloze lichaam. Even later stuiten ze op het lichaam van de moordenaar van de man, weer later op het volgende lichaam die op zijn beurt weer is vermoord door zijn metgezellen. De ankus verspreid echt de dood. Ze vinden de prik weer. Ze gaan terug naar de Koude Holen en leggen de ankus weer bij de schat, onder de hoeden van Thuu. [1]
