Herman Frieling
Herman Frieling was jurist en secretaris van de Vereeniging Nederlandsch Indische Padvinders (NIPV)
Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]
Hij was de zoon van Bernard Johannes Frieling en Lucina Veenstra. Hij studeerde rechten in Leiden. Hij trouwde met Justine Ouwehand. Hij werkte bij het Departement van Justitie in Batavia. Tijdens de mobilisatie was hij soldaat bij de stadswacht in Batavia. Hij werd krijgsgevangen genomen en geïnterneerd in kampen op Java. Hij vertrok met de Junyo Maru op 16 september 1944 met 2300 krijgsgevangenen uit Batavia richting Padang op de westkust van Sumatra, met eindbestemming de Sumatra-spoorweg (MiddenSumatra). Er waren diverse scouts aan boord. Deze groep krijgsgevangenen (bijna allemaal Nederlanders) bestond uit 1600 uit het 10e Bataljonkamp en 700 uit het Kampong Makassar-kamp. Dit transport werd aangeduid als Java Party 23, het 23ste transport van krijgsgevangenen vanuit Java. Er waren tevens (ongeveer) 4200 Javaanse romusha's aan boord. Het totaal aantal gevangenen, bij vertrek aan boord, bedroeg dus ongeveer 6500. Op 18 september 1944 werd het schip getroffen door twee torpedo's van HMS Tradewind voor de kust van Benkoelen aan de westkust van Sumatra. Na ongeveer 20 minuten zonk het schip. Hierbij verdronken 1626 krijgsgevangenen en ongeveer 4000 romusha’s. Herman kreeg een zeemansgraf.
Zijn vrouw werd geïnterneerd in kamp Grogol in Batavia. Ze overleed op 29 juli 1945 in kamp Tjideng bij Batavia.
Scouting[bewerken | brontekst bewerken]
Tot 1942 was hij secretaris van het hoofdbestuur van de Vereeniging Nederlandsch Indische Padvinders (NIPV).
