Johannes Frederik Verniel of Hopman Verniel was een van de stichters van het Scoutcentrum Zeeland en een van de naoorlogse "herenigers" van de Berdenis van Berlekomgroep. Eerst als vaandrig, onder hopman Lafeber, later zelf als hopman. In 1970, was hij aan de oever van het Veerse Meer.
Verniel trouwde met Catharina Wattel (1925 - 2007) en was in het dagelijks leven werkzaam bij het Bureau Gemeentefinanciën. Verder zette hij zich in voor de "Stichting Bevordering van Eigen Woningbezit Overheidspersoneel”.
Op 41 jarige leeftijd stierf Verniel, na een slopend ziekbed van enkele weken, in het academisch ziekenhuis te Leiden. Hij werd begraven op de algemene begraafplaats te Middelburg op 31 maart 1969.
Op 18 mei 1970, een jaar na zijn overlijden, werd het “Hopman Vernielhuis” op het Scoutcentrum Zeeland geopend door zijn weduwe Mevrouw Verniel.
Op zaterdag 10 januari 1970 werd de, jaren eerder opgeheven "Parcivalstam" van de Hertog van Beijerengroep uit Goes, hernoemd tot “Hopman Verniel-stam”. Oubaas Van Marion wees de 8 kersverse stamleden op de eigenschappen van hun naamgever; “Grote plichtsbekrachtiging en een niets ontziende eerlijkheid.” [1]
Verniel ontving voor zijn buitengewone verdienstelijkheid voor Padvindersbeweging, in 1967 de Zilveren Jacobsstaf.
