Brandblusser

Bij brand; Denk aan je eigen veiligheid en bel 112

Een brandblusser is een apparaat of noodblusmiddel om het vuur van een kleine brand te doven. In een meestal rode metalen cilinder zit een blusstof die naar activering onder hoge druk uit de fles komt. Alle noodblusmiddelen dienen jaarlijks te worden gekeurd op werking en slijtage.

Er zijn verschillende blusstoffen te vinden in brandblussers.

• Water: goedkoop en het koelt zeer goed maar is zeer gevaarlijk bij vlam in de pan of branden bij een elektriciteit bron. In de meeste gebouwen te vinden in de vorm van een brandslanghaspel.

• Schuim: neemt de zuurstof weg van de brand, koelt een beetje, het schuim is meestal niet elektrisch geleidend en heeft weinig nevenschade. Hierdoor zijn ze zeer geschikt voor in en om het huis.

• Poeder: een poederblusser heeft een groot blussend effect, is niet elektrisch geleidend, vorstvrij, en geschikt voor vele soorten branden. Grote nadeel is dat de poeder een enorme nevenschade veroorzaakt. Het kan niet met water verwijderd worden, aanraking met de huid kan diaree veroorzaken.

• Koolstofdioxide (CO2): de grote koker aan de blusser geeft de blusser een snel herkenbaar uiterlijk. Aan deze koker zit een handvat dat zeer belangrijk is omdat de temperatuur van de koker zeer koud wordt wel tot -80 °C. door deze extreme koude kunnen derdegraads brandwonden ontstaan.

Klasse

Blussers zijn ingedeeld in Klasse. Deze klasse geeft aan wat voor type branden er mee geblust kunnen worden.

	Brandklasse A betekent, dat de blusser een blusstof heeft om branden in vaste stoffen te blussen. Vaste stoffen van organische oorsprong: zoals hout, papier, stro, kunststoffen, kolen.
	Brandklasse B betekent, dat de blusser een blusstof heeft om vloeistofbranden te blussen, zoals olie, benzine, alcohol, sommige kunststoffen, vetstoffen en bitumen. Blusstoffen die gebruikt worden zijn: Poeder, CO2 en Schuim.
	Brandklasse C betekent, dat de blusser een blusstof heeft om gasbranden te blussen, zoals propaan, butaan en aardgas. Blusstoffen die gebruikt worden zijn, CO2 en schuim (Schuim is een natblusser)
	Brandklasse D betekent, dat de blusser een blusstof heeft om metaalbranden te blussen. Metaalbranden zijn branden waarbij magnesium, zirkonium, lithium, kalium of natrium betrokken is, en die erg moeilijk, zo niet onmogelijk met de andere klasse brandblussers kunnen worden gedoofd.
	Brandklasse E betekent, dat de blusser een blusstof heeft om elektriciteitsbranden te blussen. In 1987 is in Nederland de brandklasse E afgeschaft. De geleerde zijn van mening dat elektriciteit wel een oorzaak van brand kan zijn maar zelf niet brandt.
	Brandklasse F betekent, dat de blusser een blusstof heeft om frituurbranden te blussen. Frituurbranden zijn moeilijk te blussen met de andere blusstoffen aangezien er vaak herontsteking kan plaatsvinden. Zodra de temperatuur van olie of vet oploopt tot boven de 320 graden Celsius vindt zelfontbranding plaats en begint het vet of de olie spontaan in brand te vliegen, dus zonder dat er een vlam wordt bijgehouden.

Branddriehoek

voor een vuur zijn drie belangrijke dingen nodig:

• Zuurstof
• Brandstof: bijvoorbeeld hout, gassen, of benzine.
• Ontbrandingstemperatuur

De zuurstof en de brandstof zijn het voedsel van het vuur en de ontbrandingstemperatuur is de warmte die nodig is om een brandstof te laten branden. Alle noodblusmiddelen werken op het wegnemen van een van deze drie dingen teneinde het vuur te doven.

Gebruik en Aanschaf

Voor gebruik van een brandblusser is rust en enige oefening nodig. Vraag bij de plaatselijke brandweer of (voor Nederland:) BHV-opleider naar informatie over training.

Een leverancier zal vragen wat er met de blusser geblust gaat worden,

denk aan je materiaal lijst voor een kamp;

• Brandstof en gasflessen en branders
• Kookstel
• Tenten
• Slaapzakken
• pionierhout

Hoe meer informatie je hebt des te beter kan de leverancier een passende blusser adviseren.