Gijsbert ter Horst: verschil tussen versies
k (Fix data in refs) |
k (Fix data in refs) |
||
Regel 17: | Regel 17: | ||
== Levensloop == | == Levensloop == | ||
Hij was een zoon van de bakker Fredrik Johan ter Horst en Geertrui Wormmeesters. Hij trouwde op 8 november 1933 met Maria Elisabeth Scholten<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMSAEN01:000051147:mpeg21:a0010 Twentsch dagblad Tubantia en Enschedesche courant 8 | Hij was een zoon van de bakker Fredrik Johan ter Horst en Geertrui Wormmeesters. Hij trouwde op 8 november 1933 met Maria Elisabeth Scholten<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMSAEN01:000051147:mpeg21:a0010 Twentsch dagblad Tubantia en Enschedesche courant 8 november 1933]</ref>. Hij en zijn vrouw hadden vanaf augustus 1936 de babyspeciaalzaak ’t Babyhuis op de Markt 21 in Enschede<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMKB19:000582079:mpeg21:a00045 Centraal blad voor Israëlieten in Nederland 27 augustus 1936]</ref>. | ||
== Scouting == | == Scouting == |
Huidige versie van 7 feb 2024 om 14:53
Gijsbert ter Horst was secretaris van de Christelijke Middenstandvereniging in Enschede, middenstander en voorzitter van de Christelijke Padvinders Organisatie.
Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]
Hij was een zoon van de bakker Fredrik Johan ter Horst en Geertrui Wormmeesters. Hij trouwde op 8 november 1933 met Maria Elisabeth Scholten[1]. Hij en zijn vrouw hadden vanaf augustus 1936 de babyspeciaalzaak ’t Babyhuis op de Markt 21 in Enschede[2].
Scouting[bewerken | brontekst bewerken]
Hij was vanaf de oprichting hopman van de groep die later de derde groep van de NPV in Enschede zou zijn[3]. Hij was vanaf 1923 voorzitter van de Christelijke Padvinders Organisatie[4]. Deze werd in 1928 opgeheven. In 1931 krijgt hij een volmacht van De Nederlandse Padvinders voor groeps- en verkennersleider voor Groep 3 in Enschede, tegelijk kreeg Arnold Willem Schmal zijn volmacht als assistent-verkennersleider voor die groep[5]. Vanaf 1938 was hij oubaas van de voortrekkersstam "Het Saksische Ros" van Het Oranjevendel in Enschede[6].
Onderscheidingen en eretitels[bewerken | brontekst bewerken]
- Eremedaille in goud van de Orde van Oranje-Nassau (Koninkrijk der Nederlanden, 22 april 1961)[7]
Bronnen en referenties
- ↑ Twentsch dagblad Tubantia en Enschedesche courant 8 november 1933
- ↑ Centraal blad voor Israëlieten in Nederland 27 augustus 1936
- ↑ De Verkenner, jrg 19, 1933, no 12, 1933
- ↑ Ingezonden Stukken Nieuwe Apeldoornsche courant 16 juni 1923
- ↑ Weest Paraat, jrg 15, 1931, no 7, 1931
- ↑ "De huifkar"; algemeen maandblad van en voor voortrekkers der Nederlandsche Padvindersbeweging, jrg 6, 1938, no 59, 1938
- ↑ Kanselarij der Nederlandse Orden