Tirso Sprockel: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (4 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 10: | Regel 10: | ||
|Overlijdensland=Nederlandse Antillen | |Overlijdensland=Nederlandse Antillen | ||
|Overlijdensdatum=2007-09-23 | |Overlijdensdatum=2007-09-23 | ||
|Waarderingsteken=Zilveren Jacobsstaf, Zilveren Vlaamse Gaai | |||
|Gilwell-kralen=4 | |||
}} | }} | ||
'''{{PAGENAME}}''' was taalkundige, [[districtscommissaris]] en [[Deputy Camp Chief]] bij de [[Katholieke Verkenners]] op de Nederlandse Antillen en [[Hoofdcommissaris]] van de Antilliaanse Katholieke Verkenners | '''{{PAGENAME}}''' was taalkundige, [[districtscommissaris]] en [[Deputy Camp Chief]] bij de [[Katholieke Verkenners]] op de Nederlandse Antillen en [[Hoofdcommissaris]] van de Antilliaanse Katholieke Verkenners | ||
==Levensloop== | == Levensloop == | ||
Sprockel verhuisde naar Nederland toen hij 15 was en voltooide daar zijn opleiding. Op 5 mei 1942 trouwde hij in Tilburg met Wilhelmina (Minette) G.M. Dudar. Hij was toen onderwijzer en zij stenotypiste<ref>[https://www.regionaalarchieftilburg.nl/zoek-een-persoon/deeds/d26a6eff-e935-b69f-5090-329bca4b382f Huwelijksregister 1942 Tilburg]</ref>. | Sprockel verhuisde naar Nederland toen hij 15 was en voltooide daar zijn opleiding. Op 5 mei 1942 trouwde hij in Tilburg met Wilhelmina (Minette) G.M. Dudar. Hij was toen onderwijzer en zij stenotypiste<ref>[https://www.regionaalarchieftilburg.nl/zoek-een-persoon/deeds/d26a6eff-e935-b69f-5090-329bca4b382f Huwelijksregister 1942 Tilburg]</ref>. | ||
Sprockel studeerde in Nederland. | Sprockel studeerde in Nederland. | ||
Zijn huis werd in de oorlog een onderduikadres voor Joden en geallieerde piloten. Hij werkte onder meer samen met twee medestudenten uit de Antillen: Boy Ecury en Delfincio Navarro. Het huis was een schakel op de vluchtroute via Spanje naar Engeland. Sprockel werd een aantal malen door de Sicherheitsdienst gearresteerd, maar vrijgelaten wegens gebrek aan bewijs<ref>[https://www.bevrijdingintercultureel.nl/bi/antillen.html Antillen en WO II (bevrijdingintercultureel.nl)]</ref>. | Zijn huis werd in de oorlog een onderduikadres voor Joden en geallieerde piloten. Hij werkte onder meer samen met twee medestudenten uit de Antillen: Boy Ecury en Delfincio Navarro. Het huis was een schakel op de vluchtroute via Spanje naar Engeland. Sprockel werd een aantal malen door de Sicherheitsdienst gearresteerd, maar vrijgelaten wegens gebrek aan bewijs<ref>[https://www.bevrijdingintercultureel.nl/bi/antillen.html Antillen en WO II (bevrijdingintercultureel.nl)]</ref>. | ||
| Regel 21: | Regel 23: | ||
Sprockel zette zich na de Tweede Wereldoorlog als taalkundige in voor de erkenning en bestudering van het Papiamentu. | Sprockel zette zich na de Tweede Wereldoorlog als taalkundige in voor de erkenning en bestudering van het Papiamentu. | ||
==Jeugdwerk== | == Jeugdwerk == | ||
In 1953 was Sprockel mede-oprichter van de Federatie van Antilliaanse Jeugdzorg en heeft gedurende 35 jaar een bestuursfunctie bekleed. De federatie richtte zich op het buurthuiswerk en in het bijzonder op de padvinderij en verkennerij.<ref>{{Citeer nieuws|url=https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010642833:mpeg21:a0049|titel=Federatie Antilliaanse Jeugdzorg bestaat 35 jaar|werk=Amigoe|datum=9 november 1988|bezochtdatum=24 april 2020}}</ref> | In 1953 was Sprockel mede-oprichter van de Federatie van Antilliaanse Jeugdzorg en heeft gedurende 35 jaar een bestuursfunctie bekleed. De federatie richtte zich op het buurthuiswerk en in het bijzonder op de padvinderij en verkennerij.<ref>{{Citeer nieuws|url=https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010642833:mpeg21:a0049|titel=Federatie Antilliaanse Jeugdzorg bestaat 35 jaar|werk=Amigoe|datum=9 november 1988|bezochtdatum=24 april 2020}}</ref> | ||
Hij zette zich ook samen met zijn nicht Aminta Da Costa Gomez-Sprockel in voor gehandicapte jongeren op Curaçao. Op Curaçao werd in 1986 een vormingscentrum voor verstandelijk gehandicapte jongeren naar hem genoemd: het ''Sentro pa Formashon Laboral "Tirso Sprockel"''. | Hij zette zich ook samen met zijn nicht Aminta Da Costa Gomez-Sprockel in voor gehandicapte jongeren op Curaçao. Op Curaçao werd in 1986 een vormingscentrum voor verstandelijk gehandicapte jongeren naar hem genoemd: het ''Sentro pa Formashon Laboral "Tirso Sprockel"''. | ||
==Scouting== | == Scouting == | ||
Tirso Sprockel werd in 1936 te Tilburg geïnstalleerd als leider bij de Katholieke Verkenners. In 1940 behaalde hij het certificaat van de [[Gilwellcursus]]. Na de Tweede Wereldoorlog kwam hij terug op Curaçao en werd hier in de staf opgenomen. Spoedig daarna werd hij als eerste Antilliaan door de [[KV]] benoemd tot districtscommissaris voor Curaçao. In 1948 werd hij door het [[Boy Scouts International Bureau]] te Londen aangesteld tot Deputy Camp Chief, waardoor hij de enige werd, die op de Antillen de bevoegdheid, kreeg om Gilwellcursussen te geven. Bij gelegenheid van het St. Jorisfeest in 1955 op Curaçao werd hem namens de hoofdcommissaris de Jacobsstaf uitgereikt voor zijn bijzonder verdienstelijk werk<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010469794:mpeg21:p003 Amigoe di Curacao : weekblad voor de Curacaosche eilanden, 14 | Tirso Sprockel werd in 1936 te Tilburg geïnstalleerd als leider bij de Katholieke Verkenners. In 1940 behaalde hij het certificaat van de [[Gilwellcursus]]. Na de Tweede Wereldoorlog kwam hij terug op Curaçao en werd hier in de staf opgenomen. Spoedig daarna werd hij als eerste Antilliaan door de [[KV]] benoemd tot districtscommissaris voor Curaçao. In 1948 werd hij door het [[Boy Scouts International Bureau]] te Londen aangesteld tot Deputy Camp Chief, waardoor hij de enige werd, die op de Antillen de bevoegdheid, kreeg om Gilwellcursussen te geven. Bij gelegenheid van het St. Jorisfeest in 1955 op Curaçao werd hem namens de hoofdcommissaris de Jacobsstaf uitgereikt voor zijn bijzonder verdienstelijk werk<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010469794:mpeg21:p003 Amigoe di Curacao : weekblad voor de Curacaosche eilanden, 14 oktober 1963]</ref>. In 1969 worden de katholieke scoutinggroepen op de Nederlandse Antillen zelfstandig; Sprockel wordt dan Hoofdcommissaris van de Antilliaanse Katholieke Verkenners. | ||
==Onderscheidingen en eretitels== | == Onderscheidingen en eretitels == | ||
* Zilveren St. Jorisstaf (1955)<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010404569:mpeg21:a0012 Amigoe di Curacao : weekblad voor de Curacaosche eilanden, 23 | * Zilveren St. Jorisstaf (1955)<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010404569:mpeg21:a0012 Amigoe di Curacao : weekblad voor de Curacaosche eilanden, 23 april 1955]</ref> | ||
* Zilveren Gaai (12 oktober 1963) | * [[Zilveren Gaai]] (12 oktober 1963) | ||
* Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw (1983) | * Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw (1983) | ||
* Commandeur in de Orde van St. Silvester<ref>{{Citeer nieuws|url=https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010642163:mpeg21:a0156|titel=Mgr. Ellis: met talenten door Sprockel gewoekerd|werk=[[Amigoe]]|datum=16 juni 1988|bezochtdatum=23 april 2020}}</ref> (1988) | * Commandeur in de Orde van St. Silvester<ref>{{Citeer nieuws|url=https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010642163:mpeg21:a0156|titel=Mgr. Ellis: met talenten door Sprockel gewoekerd|werk=[[Amigoe]]|datum=16 juni 1988|bezochtdatum=23 april 2020}}</ref> (1988) | ||
| Regel 42: | Regel 44: | ||
{{DEFAULTSORT:Sprockel, Tirso}} | {{DEFAULTSORT:Sprockel, Tirso}} | ||
[[Categorie:Persoon uit de scoutinggeschiedenis]] | |||
[[ | |||
Huidige versie van 12 mrt 2024 om 21:21
Tirso Sprockel was taalkundige, districtscommissaris en Deputy Camp Chief bij de Katholieke Verkenners op de Nederlandse Antillen en Hoofdcommissaris van de Antilliaanse Katholieke Verkenners
Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]
Sprockel verhuisde naar Nederland toen hij 15 was en voltooide daar zijn opleiding. Op 5 mei 1942 trouwde hij in Tilburg met Wilhelmina (Minette) G.M. Dudar. Hij was toen onderwijzer en zij stenotypiste[1]. Sprockel studeerde in Nederland.
Zijn huis werd in de oorlog een onderduikadres voor Joden en geallieerde piloten. Hij werkte onder meer samen met twee medestudenten uit de Antillen: Boy Ecury en Delfincio Navarro. Het huis was een schakel op de vluchtroute via Spanje naar Engeland. Sprockel werd een aantal malen door de Sicherheitsdienst gearresteerd, maar vrijgelaten wegens gebrek aan bewijs[2].
Sprockel zette zich na de Tweede Wereldoorlog als taalkundige in voor de erkenning en bestudering van het Papiamentu.
Jeugdwerk[bewerken | brontekst bewerken]
In 1953 was Sprockel mede-oprichter van de Federatie van Antilliaanse Jeugdzorg en heeft gedurende 35 jaar een bestuursfunctie bekleed. De federatie richtte zich op het buurthuiswerk en in het bijzonder op de padvinderij en verkennerij.[3] Hij zette zich ook samen met zijn nicht Aminta Da Costa Gomez-Sprockel in voor gehandicapte jongeren op Curaçao. Op Curaçao werd in 1986 een vormingscentrum voor verstandelijk gehandicapte jongeren naar hem genoemd: het Sentro pa Formashon Laboral "Tirso Sprockel".
Scouting[bewerken | brontekst bewerken]
Tirso Sprockel werd in 1936 te Tilburg geïnstalleerd als leider bij de Katholieke Verkenners. In 1940 behaalde hij het certificaat van de Gilwellcursus. Na de Tweede Wereldoorlog kwam hij terug op Curaçao en werd hier in de staf opgenomen. Spoedig daarna werd hij als eerste Antilliaan door de KV benoemd tot districtscommissaris voor Curaçao. In 1948 werd hij door het Boy Scouts International Bureau te Londen aangesteld tot Deputy Camp Chief, waardoor hij de enige werd, die op de Antillen de bevoegdheid, kreeg om Gilwellcursussen te geven. Bij gelegenheid van het St. Jorisfeest in 1955 op Curaçao werd hem namens de hoofdcommissaris de Jacobsstaf uitgereikt voor zijn bijzonder verdienstelijk werk[4]. In 1969 worden de katholieke scoutinggroepen op de Nederlandse Antillen zelfstandig; Sprockel wordt dan Hoofdcommissaris van de Antilliaanse Katholieke Verkenners.
Onderscheidingen en eretitels[bewerken | brontekst bewerken]
- Zilveren St. Jorisstaf (1955)[5]
- Zilveren Gaai (12 oktober 1963)
- Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw (1983)
- Commandeur in de Orde van St. Silvester[6] (1988)
- Doctor honoris causa aan de Universiteit van de Nederlandse Antillen voor zijn inzet voor het Papiamentu.
Bronnen en referenties
- ↑ Huwelijksregister 1942 Tilburg
- ↑ Antillen en WO II (bevrijdingintercultureel.nl)
- ↑ "Federatie Antilliaanse Jeugdzorg bestaat 35 jaar", Amigoe, 9 november 1988. Geraadpleegd op 24 april 2020.
- ↑ Amigoe di Curacao : weekblad voor de Curacaosche eilanden, 14 oktober 1963
- ↑ Amigoe di Curacao : weekblad voor de Curacaosche eilanden, 23 april 1955
- ↑ "Mgr. Ellis: met talenten door Sprockel gewoekerd", Amigoe, 16 juni 1988. Geraadpleegd op 23 april 2020.
