Wilhelmus Nuyens

Wilhelmus Nuyens was arts en assistent hoofdkwartierscommissaris voor Bijzondere Eisen.

Levensloop

Hij kwam uit een familie waaruit al vanaf 1750 tientallen artsen zijn voortgekomen. Wilhelmus Nuyens studeerde medicijnen aan de Universiteit van Leiden. Hij was getrouwd met Maria Lamberta Antonia Christiana Hermans (1882-1962) op 19 november 1906 in Cuijk. Hij was toen 31 jaar oud.

Na zijn studie werkte hij 25 jaar in Boxmeer, vervolgens aan het St. Annagesticht in Venray en later in Den Bosch. Hierna keerde hij als zenuwarts terug naar Boxmeer. Nuyens ontving onder meer het Kruis van Verdienste van Oostenrijk, voor de opvang van Oostenrijkse kinderen in Nederland tijdens de Eerste Wereldoorlog.

Tijdens de bezetting verschenen in Limburg tientallen regionale en plaatselijke verzetskrantjes met van de radio overgenomen nieuws. Vooral in de tweede helft van 1944, toen de behoefte aan nieuws het grootst was en de toch al karige informatiestroom opdroogde, namen overal in de provincie personen het initiatief de plaatselijke bevolking van nieuws te voorzien. De meeste van die bladen hadden geen naam en de oplage was gering, zeker als ze met de hand geschreven waren. Sommige verschenen gedurende enkele maanden, andere slechts enkele weken. Van de persen van de drukkerij van Heijnen in Boxmeer rolde vanaf 1942 een illegaal streekblad. De zenuwarts Nuyens uit Boxmeer en G.A. Smals uit Vierlingsbeek leverden de kopij. Aanvankelijk bedroeg de oplage honderd, later vijfhonderd stuks.

Scouting

Nuyens was voor de oorlog actief bij de Katholieke Verkenners. Per 1 januari 1936 was hij voor zowel de NPV als voor katholieke groepen assistent hoofdkwartierscommissaris voor Bijzondere Eisen. Hij was arts en woonde toen nog in Den Bosch.

Onderscheidingen en eretitels

• Kruis van Verdienste (Republiek Oostenrijk)
• Zilveren Jacobsstaf (De Nederlandse Padvinders, 1955)

Bronnen en referenties