Adriaan Hutzezon: verschil tussen versies
k (Fix data in refs) |
k (Tekst vervangen - "Orde van Oranje Nassau" door "Orde van Oranje-Nassau") |
||
(2 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven) | |||
Regel 18: | Regel 18: | ||
|Overlijdensland=Nederland | |Overlijdensland=Nederland | ||
|Overlijdensdatum=1983-02-21 | |Overlijdensdatum=1983-02-21 | ||
|Waarderingsteken=Zilveren Vlaamse Gaai | |||
}} | }} | ||
'''{{PAGENAME}}''' was magazijnbediende en verkenners- en groepsleider. | '''{{PAGENAME}}''' was magazijnbediende en verkenners- en groepsleider. | ||
== Levensloop == | == Levensloop == | ||
Hij was een zoon van Willem Frederik Hutzezon en Anna Catharina Bitter. Tot 1969 woonde hij in Amsterdam, | Hij was een zoon van Willem Frederik Hutzezon en Anna Catharina Bitter. Tot 1969 woonde hij in Amsterdam, daarna woonde hij in Ouder-Amstel en hij overleed in Amstelveen<ref>[https://archief.amsterdam/indexen/deeds/9853341b-c430-56a3-e053-b784100ade19 Archiefkaart Amsterdam]</ref>. | ||
== Scouting == | == Scouting == | ||
In november 1939 kreeg hij zijn volmacht voor [[assistent-welpenleider]] bij de [[Padvindersvereeniging Nederland]] voor | In november 1939 kreeg hij zijn volmacht voor [[assistent-welpenleider]] bij de [[Padvindersvereeniging Nederland]] voor [[Groep 15 PVN (Amsterdam)|Groep 15]], [[Groep 3 AMVJ (Amsterdam)|3e AMVJ]]<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMKB14:002378010:00010 Waakt; orgaan der Padvinders Vereeniging Nederland, jrg 6, 1939, no. 10, 1939]</ref>. In juli 1940 kreeg hij zijn volmacht voor assistent-welpenleider bij [[De Nederlandse Padvinders]]<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMKB14:002338007:00022 Weest Paraat, jrg 26, 1940, no. 8, 1940]</ref>. | ||
Na de oorlog bouwde hij de [[Scouting Gijsbrecht van Aemstel|Gijsbrecht van Aemstelgroep]] weer helemaal op | Na de oorlog bouwde hij de [[Scouting Gijsbrecht van Aemstel|Gijsbrecht van Aemstelgroep]] weer helemaal op en leidde de groep meer dan 25 jaar. Met zijn bromfiets reed hij trots voor de groep fietsers uit als ze op kampeerweekend gingen. En als verkenners 's avonds 'vette hamburgers' in de snackbar aten, werden ze bestraffend door hem toegesproken. Hij was een zeldzaam figuur, zes van de zeven dagen was hij met de groep bezig. De laatste jaren van zijn leven was hij door een hersenbloeding tot weinig meer in staat. De hele week keek hij uit naar de zaterdag. Trouw werd hij dan gehaald om bij de troepavond van de verkenners en de hordemiddag te zijn, tot zijn dood. Hij werd begraven in zijn padvindersuniform, met paarse das<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ABCDDD:010832478:mpeg21:a0120 Padvindersgroep in Oost haalt herinneringen op door MARNIX DE BRUYNE Het Parool 13 mei 1986]</ref>. | ||
<gallery mode="packed"> | <gallery mode="packed"> | ||
File:Groep 15 AMVJ III Adam.png|Naambandje 3e AMVJ-padvindersgroep, PVN groep 15 | File:Groep 15 AMVJ III Adam.png|Naambandje 3e AMVJ-padvindersgroep, PVN groep 15 | ||
Regel 32: | Regel 33: | ||
== Onderscheidingen en eretitels == | == Onderscheidingen en eretitels == | ||
* Zilveren eremedaille in de Orde van Oranje Nassau (Koninkrijk der Nederlanden, 1974) | * Zilveren eremedaille in de Orde van Oranje-Nassau (Koninkrijk der Nederlanden, 1974) | ||
* [[Zilveren Vlaamse Gaai]] (NPV, 1969) | * [[Zilveren Vlaamse Gaai]] (NPV, 1969) | ||
{{Bron|bronvermelding= | {{Bron|bronvermelding= | ||
}} | }} | ||
{{beg}} | {{beg}} | ||
{{DEFAULTSORT: Hutzezon, Adriaan }} | {{DEFAULTSORT: Hutzezon, Adriaan}} | ||
[[Categorie:Persoon uit de scoutinggeschiedenis]] | [[Categorie:Persoon uit de scoutinggeschiedenis]] |
Huidige versie van 28 mrt 2024 om 14:51
Adriaan Hutzezon was magazijnbediende en verkenners- en groepsleider.
Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]
Hij was een zoon van Willem Frederik Hutzezon en Anna Catharina Bitter. Tot 1969 woonde hij in Amsterdam, daarna woonde hij in Ouder-Amstel en hij overleed in Amstelveen[1].
Scouting[bewerken | brontekst bewerken]
In november 1939 kreeg hij zijn volmacht voor assistent-welpenleider bij de Padvindersvereeniging Nederland voor Groep 15, 3e AMVJ[2]. In juli 1940 kreeg hij zijn volmacht voor assistent-welpenleider bij De Nederlandse Padvinders[3]. Na de oorlog bouwde hij de Gijsbrecht van Aemstelgroep weer helemaal op en leidde de groep meer dan 25 jaar. Met zijn bromfiets reed hij trots voor de groep fietsers uit als ze op kampeerweekend gingen. En als verkenners 's avonds 'vette hamburgers' in de snackbar aten, werden ze bestraffend door hem toegesproken. Hij was een zeldzaam figuur, zes van de zeven dagen was hij met de groep bezig. De laatste jaren van zijn leven was hij door een hersenbloeding tot weinig meer in staat. De hele week keek hij uit naar de zaterdag. Trouw werd hij dan gehaald om bij de troepavond van de verkenners en de hordemiddag te zijn, tot zijn dood. Hij werd begraven in zijn padvindersuniform, met paarse das[4].
Onderscheidingen en eretitels[bewerken | brontekst bewerken]
- Zilveren eremedaille in de Orde van Oranje-Nassau (Koninkrijk der Nederlanden, 1974)
- Zilveren Vlaamse Gaai (NPV, 1969)
Bronnen en referenties