Birmastam
Birmastam is voortrekkersstam tijdens de oorlog die bestond uit krijgsgevangenen die aan de Birmaspoorweg werkten.
Achtergrond
Nederlandse burgers en militairen werden in de Tweede Wereldoorlog in Zuidoost Azië door de Japanners geïnterneerd in kampen. In veel van deze kampen begonnen de scouts met ondergrondse bijeenkomsten. Militairen in de werkkampen langs de Birmaspoorlijn en in kampen in Nederlands Indië richtten stammen op en in de burgerkampen begonnen scoutingvrijwilligers met het organiseren van activiteiten voor de daar aanwezige kinderen.
De Birmaspoorweg werd in de Tweede Wereldoorlog door geallieerde krijgsgevangenen aangelegd tussen Nong Pladuk in Thailand en Thanbyuzayat in Myanmar (Birma). Het werk aan de spoorlijn begon op 16 september 1942 en werd 16 maanden later voltooid. De spoorlijn was 415 kilometer lang. Tijdens de aanleg stierven per dag gemiddeld 75 arbeiders; 15.000 krijgsgevangenen stierven aan uitputting, ziekte en ondervoeding. Onder hen waren bijna 3.000 Nederlanders. Onder de westerse krijgsgevangenen waren veel KNIL-militairen en Nederlanders uit Nederlands-Indië. Ook stierven ongeveer 100.000 Thaise en Indonesische romoesja's en ook Birmaanse en Maleisische dwangarbeiders bij de aanleg door het moeilijke gebied. Na de voltooiing van de spoorweg in december 1943 bestond het werk uit onderhoud en reparatie van schade door geallieerde bommenwerpers. De werkkampen lagen vaak naast vitale punten van de spoorweg, waardoor bombardementen ook veel slachtoffers en gewonden onder de dwangarbeiders veroorzaakten. Toen de spoorlijn klaar was, hadden de Japanners veel minder mensen nodig. Van de oorspronkelijk 60.000 gevangenen werd de helft uitgezocht om naar Japan te gaan voor werk in de kolenmijnen.
Langs de spoorlijn lagen een groot aantal kampen, genummerd naar het aantal kilometers vanaf Thanbyuzayat. Gevangenen gingen van kamp naar kamp, naar gelang de aanleg van de spoorlijn vorderde.
Geschiedenis
Een aantal militairen, die de Jaarmarkstam vormden toen ze als krijgsgevangene op Java geïnterneerd waren, bleven in Thailand bij elkaar. Frederik van Rijn en anderen werden aan de Birmaspoorweg te werk werden gesteld en vormden in maart 1943 de kern van de Birma Stam. Ze konden niet veel Scoutingactiviteiten uitvoeren, maar de Japanners lieten hen wel pionieren, want daar waren ze goed in. De stam begon in maart 1943 bij K.M.18 met 20 personen. Er waren veel jongens onder die net uit de schoolbanken waren en in Indië verkenner 2e of 1e klas waren geweest bij de Nederlands Indische Padvinders Vereniging. Zij bleven bij elkaar bij K.M. 18 (Hlapau), K.M.85 (Tedang) en K.M.100 (Anganum) tot 1944. Door het vertrek naar Thailand en later naar Japan viel het stel uit elkaar.[1]
Speltakken
De groep heeft de volgende speltakken:
- Roverscouts (voortrekkers)
