Jan de Quay: verschil tussen versies
k (Robot: automatisch tekst vervangen (-\n{3,}{{bron +\n\n{{Bron)) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 18: | Regel 18: | ||
==Levensloop== | ==Levensloop== | ||
Hij ging, na bij de jezuïeten in Katwijk het gymnasium doorlopen te hebben, psychologie studeren in Utrecht. Na het doctoraalexamen in 1926 ging hij korte tijd studeren in de Verenigde Staten. Vervolgens vervulde hij een assistentschap te Utrecht, waar hij op 1 juli 1927 promoveerde bij prof. F. Roels op een experimenteel-psychologische studie, "Het aandeel der sensorische componenten in het verloop van leer- en arbeidsproces". Trouwt op 8 augustus 1927 met Maria Huberta Wilhelmina van der Lande. In 1933 werd het lectoraat bij de Universiteit van Tilburg omgezet in een hoogleraarschap en werd de leeropdracht "Psychotechniek van het bedrijf en statistiek" uitgebreid met "Bedrijfsleer". Hij bleek een geboren organisator, bestuurder en inspirator te zijn. | Hij ging, na bij de jezuïeten in Katwijk het gymnasium doorlopen te hebben, psychologie studeren in Utrecht. Na het doctoraalexamen in 1926 ging hij korte tijd studeren in de Verenigde Staten. Vervolgens vervulde hij een assistentschap te Utrecht, waar hij op 1 juli 1927 promoveerde bij prof. F. Roels op een experimenteel-psychologische studie, "Het aandeel der sensorische componenten in het verloop van leer- en arbeidsproces". Trouwt op 8 augustus 1927 met Maria Huberta Wilhelmina van der Lande. In 1933 werd het lectoraat bij de Universiteit van Tilburg omgezet in een hoogleraarschap en werd de leeropdracht "Psychotechniek van het bedrijf en statistiek" uitgebreid met "Bedrijfsleer". Hij bleek een geboren organisator, bestuurder en inspirator te zijn. | ||
In de | |||
In 1959 werd De Quay door de Katholieke Volkspartij (KVP) naar Den Haag geroepen om premier te worden van het eerste naoorlogse kabinet zonder socialisten. Plichtsbesef bracht hem tot het aanvaarden van het ambt, dat niet zijn keuze was. Hij voelde zich eigenlijk niet thuis in de politiek. In 1960 wordt hij niet herkozen en | In juli 1940 vormde hij samen met mr. Louis Einthoven en mr. Johannes Linthorst Homan het driemanschap van de omstreden Nederlandsche Unie. In de zomer van 1940 voerde het driemanschap besprekingen met de Mussolini-fascist Arnold Meijer om te komen tot een fusie tussen de Nederlandsche Unie en het Nationaal Front. In de loop van 1941 raakte de Unie in onmin met de bezetter, wat resulteerde in haar verbod. Van juli 1942 tot juni 1943 was De Quay geïnterneerd in gijzelaarskamp Haaren en gijzelaarskamp Sint-Michielsgestel. In het kamp maakte hij deel uit van de Heeren Zeventien. Na zijn vrijlating dook hij onder in Sevenum. Hier schreef hij artikelen voor het illegale katholieke blad de Christofoor, samen met dhr. F.C. Wijffels<ref>[https://pure.rug.nl/ws/portalfiles/portal/14543329/11_h11.pdf 11_h11.pdf (rug.nl)]</ref>. | ||
Zijn rol bij de Unie speelde hem na de oorlog parten omdat men hem verdacht van collaboratie met de bezetter. Een overheidsonderzoek naar de handel en wandel van dat Driemanschap pleitte hem vrij van de verdachtmakingen. | |||
In 1959 werd De Quay door de Katholieke Volkspartij (KVP) naar Den Haag geroepen om premier te worden van het eerste naoorlogse kabinet zonder socialisten. Plichtsbesef bracht hem tot het aanvaarden van het ambt, dat niet zijn keuze was. Hij voelde zich eigenlijk niet thuis in de politiek. In zijn kabinet zaten nog 2 scouts, [[Jo Cals]] en Edzo Toxopeus. | |||
In 1960 wordt hij niet herkozen en neemt zitting in de Eerste Kamer, waar hij voorzitter van de fractie van de Katholieke Volkspartij werd.<ref>[https://www.parlement.com/id/vg09ll5cnex2/j_e_jan_de_quay Dr. J.E. (Jan) de Quay - Parlement.com]</ref> | |||
==Scouting== | ==Scouting== | ||
Door zijn grote belangstelling voor jeugdproblemen werd hij [[hoofdkwartiercommmisaris]] | [[Pim Froger]] (later pastoor), Prof. Dr. Jan de Quay, [[René Höppener|Mr. René Höppener]] en Dr. Toon Ramselaar hebben er in de jaren ’30 voor gezorgd dat met instemming van het Rooms Katholiek Episcopaat de [[Vereniging der Katholieke Verkenners]] tot stand komt en zich collectief aansluit bij de [[NPV]]. Deze ontwikkeling had de warme instemming van hoofdverkenner [[Jean Jacques Rambonnet|Rambonnet]]. Door zijn grote belangstelling voor jeugdproblemen werd hij [[Hoofdkwartiercommissaris|hoofdkwartiercommmisaris]] voor Voortrekkers van de [[Katholieke Verkenners]] en lid van de [[Nationale Padvindersraad]]. Hem sprak, tegen de achtergrond van crisis en malaise, de combinatie van idealisme, gemeenschapszin en orde bijzonder aan. Verder had hij zitting in het bestuur van de "[[Wereldjamboree 1937|Stichting Wereld-Jamboree 1937 Bloemendaal-Vogelenzang]]". | ||
Na de bevrijding van het zuiden van Nederland werd in Nijmegen een tijdelijk padvindershoofdkwartier opgericht waaronder alle groepen van de Nederlandse padvinders en van de Katholieke Verkenners vielen. Arie Oosterlee en Jan de Quay, hoofdkwartiercommissaris voor voortrekkers, hebben de leiding. | |||
{{beginnetje}} | {{Project Scouts in de oorlog}}{{beginnetje}} | ||
{{Bron|bronvermelding= | {{Bron|bronvermelding= | ||
Versie van 12 feb 2023 18:07
Jan de Quay was een Nederlandse rooms-katholieke politicus en minister-president. Hij was hoofdkwartiercommissaris voor voortrekkers van de Katholieke Verkenners en lid van de Nationale Padvindersraad.
Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]
Hij ging, na bij de jezuïeten in Katwijk het gymnasium doorlopen te hebben, psychologie studeren in Utrecht. Na het doctoraalexamen in 1926 ging hij korte tijd studeren in de Verenigde Staten. Vervolgens vervulde hij een assistentschap te Utrecht, waar hij op 1 juli 1927 promoveerde bij prof. F. Roels op een experimenteel-psychologische studie, "Het aandeel der sensorische componenten in het verloop van leer- en arbeidsproces". Trouwt op 8 augustus 1927 met Maria Huberta Wilhelmina van der Lande. In 1933 werd het lectoraat bij de Universiteit van Tilburg omgezet in een hoogleraarschap en werd de leeropdracht "Psychotechniek van het bedrijf en statistiek" uitgebreid met "Bedrijfsleer". Hij bleek een geboren organisator, bestuurder en inspirator te zijn.
In juli 1940 vormde hij samen met mr. Louis Einthoven en mr. Johannes Linthorst Homan het driemanschap van de omstreden Nederlandsche Unie. In de zomer van 1940 voerde het driemanschap besprekingen met de Mussolini-fascist Arnold Meijer om te komen tot een fusie tussen de Nederlandsche Unie en het Nationaal Front. In de loop van 1941 raakte de Unie in onmin met de bezetter, wat resulteerde in haar verbod. Van juli 1942 tot juni 1943 was De Quay geïnterneerd in gijzelaarskamp Haaren en gijzelaarskamp Sint-Michielsgestel. In het kamp maakte hij deel uit van de Heeren Zeventien. Na zijn vrijlating dook hij onder in Sevenum. Hier schreef hij artikelen voor het illegale katholieke blad de Christofoor, samen met dhr. F.C. Wijffels[1].
Zijn rol bij de Unie speelde hem na de oorlog parten omdat men hem verdacht van collaboratie met de bezetter. Een overheidsonderzoek naar de handel en wandel van dat Driemanschap pleitte hem vrij van de verdachtmakingen.
In 1959 werd De Quay door de Katholieke Volkspartij (KVP) naar Den Haag geroepen om premier te worden van het eerste naoorlogse kabinet zonder socialisten. Plichtsbesef bracht hem tot het aanvaarden van het ambt, dat niet zijn keuze was. Hij voelde zich eigenlijk niet thuis in de politiek. In zijn kabinet zaten nog 2 scouts, Jo Cals en Edzo Toxopeus.
In 1960 wordt hij niet herkozen en neemt zitting in de Eerste Kamer, waar hij voorzitter van de fractie van de Katholieke Volkspartij werd.[2]
Scouting[bewerken | brontekst bewerken]
Pim Froger (later pastoor), Prof. Dr. Jan de Quay, Mr. René Höppener en Dr. Toon Ramselaar hebben er in de jaren ’30 voor gezorgd dat met instemming van het Rooms Katholiek Episcopaat de Vereniging der Katholieke Verkenners tot stand komt en zich collectief aansluit bij de NPV. Deze ontwikkeling had de warme instemming van hoofdverkenner Rambonnet. Door zijn grote belangstelling voor jeugdproblemen werd hij hoofdkwartiercommmisaris voor Voortrekkers van de Katholieke Verkenners en lid van de Nationale Padvindersraad. Hem sprak, tegen de achtergrond van crisis en malaise, de combinatie van idealisme, gemeenschapszin en orde bijzonder aan. Verder had hij zitting in het bestuur van de "Stichting Wereld-Jamboree 1937 Bloemendaal-Vogelenzang".
Na de bevrijding van het zuiden van Nederland werd in Nijmegen een tijdelijk padvindershoofdkwartier opgericht waaronder alle groepen van de Nederlandse padvinders en van de Katholieke Verkenners vielen. Arie Oosterlee en Jan de Quay, hoofdkwartiercommissaris voor voortrekkers, hebben de leiding.
Bronnen en referenties
- Kampgids 5e Wereldjamboree 1937 in Vogelenzang
- http://resources.huygens.knaw.nl/bwn1880-2000/lemmata/bwn3/quay
