Willem Jan Hendrik Leuring: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting Label: bewerking met nieuwe wikitekstmodus |
k (Fix data in refs) |
||
| (4 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 16: | Regel 16: | ||
'''{{PAGENAME}}''' was dermatoloog (huidarts), hoofd medische dienst Nijmeegse Vierdaagse en bestuurslid van de [[Nederlandsche Padvindersbond]] | '''{{PAGENAME}}''' was dermatoloog (huidarts), hoofd medische dienst Nijmeegse Vierdaagse en bestuurslid van de [[Nederlandsche Padvindersbond]] | ||
==Levensloop== | == Levensloop == | ||
Hij studeerde geneeskunde in Leiden en Groningen. In 1891 was hij een van de oprichters van de Haagsche Kunstkring<ref>[https://rkd.nl/nl/explore/artists/456596 Website van het RKD]</ref>. Hij woonde van 1898 tot 1920 in Den Haag. Hij trouwde op 21 juli 1898 in Den Haag met Wilhelmina Mathilda Dolk en samen kregen zij drie kinderen<ref>[https://hdl.handle.net/21.12124/D718F258BEC648138F4E61421E2E135E Haags Gemeentearchief, Haagse bevolkingsregisters, archief 354-01, inventarisnummer 1081]</ref>. Hij liet in 1903 aan de Wagenaarweg 30 in Den Haag een vrijstaand huis bouwen<ref>[http://www.architectuurgids.nl/project/list_projects_of_typeofbuilding/typ_id/4/prj_id/771 De Zeemeeuw, Wagenaarweg 30, Den Haag]</ref>, wat tegenwoordig het beste voorbeeld van art deco in Nederland wordt beschouwd. Hij was sinds zijn Leidse studententijd een kritisch volger, liefhebber, maar ook een mecenas van de Nederlandse kunsten; hij kende verschillende (nu beroemde) Nederlandse kunstenaars persoonlijk<ref>[https://www.dbnl.org/tekst/wits009brie01_01/wits009brie01_01_1359.php DBNL]</ref><ref>[https://books.google.nl/books?id=XZymL5zsVdEC&pg=PA38&lpg=PA38&dq=%22dr.+Leuring%22&source=bl&ots=ezu0bepQM9&sig=ACfU3U39jvbd3ZAWROGWi_1uvJAvsnHyJw&hl=nl&sa=X&ved=2ahUKEwiV4vSasbT4AhX5_bsIHUACBbsQ6AF6BAgREAM#v=onepage&q=%22dr.%20Leuring%22&f=false Boek, De Hand van Huizinga]</ref>, zoals de houtsnijder Altorf, de lithograaf Van Hoytema, de schilder Toorop, de schrijver Plasschaert en de grafisch kunstenaar Thorn Prikker. In 1905 organiseerde hij in het Stedelijk Museum in Amsterdam een tentoonstelling van tekeningen en schilderwerk van Vincent van Gogh<ref>[https://exhibitions.univie.ac.at/exhibition/27 1905, Stedelijk Museum]</ref>, waarvan hij zelf werk in bezit had zoals uit de catalogus van de tentoonstelling bleek. In het voorjaar van 1920 vestigde hij zich met zijn vrouw en kinderen in het landhuis Huize Middelaer in Mook en schreef zich in het bevolkingsregister in als arts in ruste. In 1934 initieerde hij een archeologische opgraving in Zevenbergen, die van groot historisch belang bleek<ref>[https://leiden.courant.nu/issue/LC/1934-08-29/edition/0/page/10?query= Leidsche Courant, 29 augustus 1934]</ref>. Hij was ook hoofd van de medische dienst van de Nijmeegse Vierdaagse; daar maakte hij kennis met verschillende legerofficieren en van daaruit laat hij zich horen over de organisatie van de medische dienst bij het ministerie van Oorlog. In 1934 publiceerde het Algemeen Handelsblad een artikel ter gelegenheid van zijn 70ste verjaardag<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010662887:mpeg21:a0091 Algemeen Handelsblad 27 augustus 1934]</ref>. Verder was hij secretaris der Algemeene Nederlandsche Pluimveefokkers-vereeniging<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMATR05:000622043:00001 Maandbulletin van het Nationaal Bureau voor Vrouwenarbeid, jrg 8, 1927-1928, no 7, 15 | Hij studeerde geneeskunde in Leiden en Groningen. In 1891 was hij een van de oprichters van de Haagsche Kunstkring<ref>[https://rkd.nl/nl/explore/artists/456596 Website van het RKD]</ref>. Hij woonde van 1898 tot 1920 in Den Haag. Hij trouwde op 21 juli 1898 in Den Haag met Wilhelmina Mathilda Dolk en samen kregen zij drie kinderen<ref>[https://hdl.handle.net/21.12124/D718F258BEC648138F4E61421E2E135E Haags Gemeentearchief, Haagse bevolkingsregisters, archief 354-01, inventarisnummer 1081]</ref>. Hij liet in 1903 aan de Wagenaarweg 30 in Den Haag een vrijstaand huis bouwen<ref>[http://www.architectuurgids.nl/project/list_projects_of_typeofbuilding/typ_id/4/prj_id/771 De Zeemeeuw, Wagenaarweg 30, Den Haag]</ref>, wat tegenwoordig het beste voorbeeld van art deco in Nederland wordt beschouwd. Hij was sinds zijn Leidse studententijd een kritisch volger, liefhebber, maar ook een mecenas van de Nederlandse kunsten; hij kende verschillende (nu beroemde) Nederlandse kunstenaars persoonlijk<ref>[https://www.dbnl.org/tekst/wits009brie01_01/wits009brie01_01_1359.php DBNL]</ref><ref>[https://books.google.nl/books?id=XZymL5zsVdEC&pg=PA38&lpg=PA38&dq=%22dr.+Leuring%22&source=bl&ots=ezu0bepQM9&sig=ACfU3U39jvbd3ZAWROGWi_1uvJAvsnHyJw&hl=nl&sa=X&ved=2ahUKEwiV4vSasbT4AhX5_bsIHUACBbsQ6AF6BAgREAM#v=onepage&q=%22dr.%20Leuring%22&f=false Boek, De Hand van Huizinga]</ref>, zoals de houtsnijder Altorf, de lithograaf Van Hoytema, de schilder Toorop, de schrijver Plasschaert en de grafisch kunstenaar Thorn Prikker. In 1905 organiseerde hij in het Stedelijk Museum in Amsterdam een tentoonstelling van tekeningen en schilderwerk van Vincent van Gogh<ref>[https://exhibitions.univie.ac.at/exhibition/27 1905, Stedelijk Museum]</ref>, waarvan hij zelf werk in bezit had zoals uit de catalogus van de tentoonstelling bleek. In het voorjaar van 1920 vestigde hij zich met zijn vrouw en kinderen in het landhuis Huize Middelaer in Mook en schreef zich in het bevolkingsregister in als arts in ruste. In 1934 initieerde hij een archeologische opgraving in Zevenbergen, die van groot historisch belang bleek<ref>[https://leiden.courant.nu/issue/LC/1934-08-29/edition/0/page/10?query= Leidsche Courant, 29 augustus 1934]</ref>. Hij was ook hoofd van de medische dienst van de Nijmeegse Vierdaagse; daar maakte hij kennis met verschillende legerofficieren en van daaruit laat hij zich horen over de organisatie van de medische dienst bij het ministerie van Oorlog. In 1934 publiceerde het Algemeen Handelsblad een artikel ter gelegenheid van zijn 70ste verjaardag<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010662887:mpeg21:a0091 Algemeen Handelsblad 27 augustus 1934]</ref>. Verder was hij secretaris der Algemeene Nederlandsche Pluimveefokkers-vereeniging<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMATR05:000622043:00001 Maandbulletin van het Nationaal Bureau voor Vrouwenarbeid, jrg 8, 1927-1928, no 7, 15 oktober 1927]</ref>, bestuurslid van de Maçonnieke Vereeniging tot Bestudeering van Symbolen en Ritualen<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMCMC05:000685023:00004 L'union fraternelle; weekblad voor vrijmetselaars, jrg 30, 1920, no 24, 12 juni 1920]</ref> en was betrokken bij diverse organisaties tegen zedelijk verval. Hij overleed in zijn woning Huize Middelaer in Plasmolen (bij Mook). | ||
==Scouting== | == Scouting == | ||
Elke minuut, die hij niet aan zijn gezin of zijn drukke medische praktijk had te geven, was voor de padvinderij. Zo was hij de eerste die een wandeltocht organiseerde met de [[Jonge Verkenners]]. | Elke minuut, die hij niet aan zijn gezin of zijn drukke medische praktijk had te geven, was voor de padvinderij. Zo was hij de eerste die een wandeltocht organiseerde met de [[Jonge Verkenners]]. In maart 1912 richtte hij het weekblad [[De Nederlandsche Padvinder|De Nederlandse Padvinder]] op, als orgaan van de NPB. Hij was de drijvende kracht achter het internationale padvinderskamp in 1913 in IJmuiden. Kort na het kamp, in september 1913, overkwam hem in de buurt van Wijchen een ernstig autoongeval<ref>[https://kranten.salha.nl/issue/NHH/1913-09-20/edition/null/page/3?query=Commissaris%20der%20Koningin&sort=periodicalcode%20ascending&f_issuedate%5B0%5D=1900-01-01T00:00:00Z--%2B100YEARS&f_issuedate%5B1%5D=1910-01-01T00:00:00Z--%2B10YEARS&f_issuedate%5B2%5D=1913-01-01T00:00:00Z--%2B1YEARS&rm=images&page=2 Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard 20 september 1913]</ref>, dat hem belette zich in vervolg ten volle te geven aan de praktijk van het padvinderswerk. In mei 1914 startte hij met [[Het Troepleidersblad]]. Als in juni 1915 de NPO en de NPB gezamenlijk [[Het Padvindersblad (Nederland)|Het Padvindersblad]] gaan uitgeven neemt hij plaats in de redactie hiervan<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMKB14:002376005:00028 Weest Paraat, jrg 30, 1947-1948, no 5, 1948]</ref>. Na de fusie van de NPB en de NPO tot de NPV, waar hij een groot voorstander van was, speelde hij geen rol meer<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMKB14:002334009:00019 Weest Paraat, jrg 21, 1936, no 9, 1936]</ref> | ||
==Onderscheidingen en eretitels== | == Onderscheidingen en eretitels == | ||
{{Bron|bronvermelding= | |||
{{ | |||
}} | }} | ||
{{beg}} | {{beg}} | ||
{{DEFAULTSORT: Leuring, Willem Jan Hendrik}} | {{DEFAULTSORT: Leuring, Willem Jan Hendrik}} | ||
[[Categorie:Persoon uit de scoutinggeschiedenis]] | |||
[[ | |||
Huidige versie van 7 feb 2024 om 14:45
Willem Jan Hendrik Leuring was dermatoloog (huidarts), hoofd medische dienst Nijmeegse Vierdaagse en bestuurslid van de Nederlandsche Padvindersbond
Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]
Hij studeerde geneeskunde in Leiden en Groningen. In 1891 was hij een van de oprichters van de Haagsche Kunstkring[1]. Hij woonde van 1898 tot 1920 in Den Haag. Hij trouwde op 21 juli 1898 in Den Haag met Wilhelmina Mathilda Dolk en samen kregen zij drie kinderen[2]. Hij liet in 1903 aan de Wagenaarweg 30 in Den Haag een vrijstaand huis bouwen[3], wat tegenwoordig het beste voorbeeld van art deco in Nederland wordt beschouwd. Hij was sinds zijn Leidse studententijd een kritisch volger, liefhebber, maar ook een mecenas van de Nederlandse kunsten; hij kende verschillende (nu beroemde) Nederlandse kunstenaars persoonlijk[4][5], zoals de houtsnijder Altorf, de lithograaf Van Hoytema, de schilder Toorop, de schrijver Plasschaert en de grafisch kunstenaar Thorn Prikker. In 1905 organiseerde hij in het Stedelijk Museum in Amsterdam een tentoonstelling van tekeningen en schilderwerk van Vincent van Gogh[6], waarvan hij zelf werk in bezit had zoals uit de catalogus van de tentoonstelling bleek. In het voorjaar van 1920 vestigde hij zich met zijn vrouw en kinderen in het landhuis Huize Middelaer in Mook en schreef zich in het bevolkingsregister in als arts in ruste. In 1934 initieerde hij een archeologische opgraving in Zevenbergen, die van groot historisch belang bleek[7]. Hij was ook hoofd van de medische dienst van de Nijmeegse Vierdaagse; daar maakte hij kennis met verschillende legerofficieren en van daaruit laat hij zich horen over de organisatie van de medische dienst bij het ministerie van Oorlog. In 1934 publiceerde het Algemeen Handelsblad een artikel ter gelegenheid van zijn 70ste verjaardag[8]. Verder was hij secretaris der Algemeene Nederlandsche Pluimveefokkers-vereeniging[9], bestuurslid van de Maçonnieke Vereeniging tot Bestudeering van Symbolen en Ritualen[10] en was betrokken bij diverse organisaties tegen zedelijk verval. Hij overleed in zijn woning Huize Middelaer in Plasmolen (bij Mook).
Scouting[bewerken | brontekst bewerken]
Elke minuut, die hij niet aan zijn gezin of zijn drukke medische praktijk had te geven, was voor de padvinderij. Zo was hij de eerste die een wandeltocht organiseerde met de Jonge Verkenners. In maart 1912 richtte hij het weekblad De Nederlandse Padvinder op, als orgaan van de NPB. Hij was de drijvende kracht achter het internationale padvinderskamp in 1913 in IJmuiden. Kort na het kamp, in september 1913, overkwam hem in de buurt van Wijchen een ernstig autoongeval[11], dat hem belette zich in vervolg ten volle te geven aan de praktijk van het padvinderswerk. In mei 1914 startte hij met Het Troepleidersblad. Als in juni 1915 de NPO en de NPB gezamenlijk Het Padvindersblad gaan uitgeven neemt hij plaats in de redactie hiervan[12]. Na de fusie van de NPB en de NPO tot de NPV, waar hij een groot voorstander van was, speelde hij geen rol meer[13]
Onderscheidingen en eretitels[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen en referenties
- ↑ Website van het RKD
- ↑ Haags Gemeentearchief, Haagse bevolkingsregisters, archief 354-01, inventarisnummer 1081
- ↑ De Zeemeeuw, Wagenaarweg 30, Den Haag
- ↑ DBNL
- ↑ Boek, De Hand van Huizinga
- ↑ 1905, Stedelijk Museum
- ↑ Leidsche Courant, 29 augustus 1934
- ↑ Algemeen Handelsblad 27 augustus 1934
- ↑ Maandbulletin van het Nationaal Bureau voor Vrouwenarbeid, jrg 8, 1927-1928, no 7, 15 oktober 1927
- ↑ L'union fraternelle; weekblad voor vrijmetselaars, jrg 30, 1920, no 24, 12 juni 1920
- ↑ Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard 20 september 1913
- ↑ Weest Paraat, jrg 30, 1947-1948, no 5, 1948
- ↑ Weest Paraat, jrg 21, 1936, no 9, 1936
