Mathilde Ermine Adrienne Cijfer-van Wijngaarden: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
k (Robot: automatisch tekst vervangen (-|Onderscheiding +|Waarderingsteken)) |
||
| (39 tussenliggende versies door 3 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{Persoon | {{Persoon | ||
|Naam= | |Naam=Mathilde Ermine Adrienne Cijfer-van Wijngaarden | ||
|Totemnaam=Moesta | |||
|Foto=Mathilde Ermine Adrienne Cijfer-van Wijngaarden.jpg | |||
|Geslacht=vrouw | |Geslacht=vrouw | ||
|Beweging=Het Nederlandsche Meisjesgilde | |Beweging=Het Nederlandsche Meisjesgilde | ||
|Geboorteplaats=Utrecht | |||
|Geboorteprovincie=Utrecht | |||
|Geboorteland=Nederland | |||
|Geboortedatum=1867-06-09 | |||
|Overlijdensplaats=Heelsum | |Overlijdensplaats=Heelsum | ||
|Overlijdensprovincie=Gelderland | |Overlijdensprovincie=Gelderland | ||
|Overlijdensland=Nederland | |Overlijdensland=Nederland | ||
|Overlijdensdatum=1940 | |Overlijdensdatum=1940-02-03 | ||
|Waarderingsteken=Zilvervis | |||
}} | }} | ||
'''M.E.A. Cijfer - | '''M.E.A. Cijfer-van Wijngaarden''' was in [[1916]] een van de oprichtsters van [[Het Nederlandsche Meisjesgilde]] en ook tot 1923 de eerste [[presidente]] van die vereniging. | ||
{{ | == Levensloop == | ||
Ze trouwde op 1 december 1892 in Zaandam met Gerrit Sijbrand Endt, consul der Nederlanden en, nadat ze weduwe was geworden, op 28 juli 1896 in Rotterdam met Aron Cijfer, arts<ref>[https://www.wiewaswie.nl/nl/zoeken/?q={{urlencode:Mathilde Ermine Adrienne van Wijngaarden}} WieWasWie]</ref>. Zij kregen op 15 april 1908 een dochter genaamd Mathilde Arnolda. | |||
Zij was actief in het maatschappelijke leven van Amsterdam in diverse liefdadigheidsorganisaties, waaronder de "Vereenlglng Huisverzorging", de vereniging "Tehuizen voor schoolgaande kinderen" en in 1917 het gemeentelijke "Comité voor massavoeding" in Amsterdam. In de plaatselijke Amsterdamse dagbladen van het begin van de 20e eeuw stonden regelmatig advertenties van haar voor de werving van haar huispersoneel. Zij bewoonde tijdens haar tweede huwelijk een herenhuis aan het Oosterpark in Amsterdam; voor het huishouden had zij soms drie personen als hulp voor huishoudelijke taken. Ze overleed op 3 februari 1940 in Heelsum<ref> [https://resolver.kb.nl/resolve?urn=KBNRC01:000198862:mpeg21:a0122 Familiebericht Algemeen Handelsblad 31 januari 1940]</ref>. | |||
{{ | == Scouting == | ||
Al in 1911/1912 startte zij de jonge meisjes vereniging "De Macht van ’t Kleine" in Amsterdam als onderdeel van de [[NPO]]. Begin 1914 sloot zij met 65 meisjes in twee groepen uit Amsterdam zich aan bij de [[Eerste Nederlandsche Meisjes Gezellen Vereeniging]]<ref name=pv19140307>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMKB14:002322062:00008 De Padvinder; orgaan voor de Boy Scout Beweging in Nederland, jrg 4, 1914, no 165, 07-03-1914]</ref>. Zij werd toen ook bestuurslid van die vereniging. De ENMGV bleef een vrij elitaire en kleine vereniging. Onder leiding van [[Prins Hendrik]] fuseerden de NPO en de [[NPB]] tot de [[NPV]] en was er voor meisjes geen plaats meer in de nieuwe padvindersvereniging. Daarom richtte zij in 1916 met enkele andere dames [[Het Nederlandsche Meisjesgilde]] op. In juli/augustus 1920 was zij aanwezig op de zesdaagse Conference for Girl Guides in Oxford (Verenigd Koninkrijk). In november 1923 droeg zij de leiding van het [[NMG]] over aan [[Louise Maillette de Buy Wenniger-Hulsebos]]; de scheidend presidente werd erepresidente van het [[NMG]] en bleef de contacten onderhouden met de Britse [[Girl Guides]]. Ongeveer twaalf jaar lang, tot februari 1924, was ze ook de voorzitter en hoofdleidster van de afdeling Amsterdam<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010026879:mpeg21:a0055 Laatste Berichten. Nederland Nieuwe Rotterdamsche Courant 8 november 1923]</ref>. Bij haar afscheid werd haar de [[Zilvervis]] uitgereikt<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010657387:mpeg21:a0216 Een huldiging bij het Ned. Meisjes-Gilde. Algemeen Handelsblad 4 februari 1924]</ref>. Zij verrichtte op 23 januari 1926 de officiële opening van het voormalige Museum Het Broekerhuis als Het Padvindstershuis<ref>[https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010531051:mpeg21:a0086 Een Padvindstershuis. De Tijd 25 januari 1926]</ref>. | |||
== Onderscheidingen en eretitels == | |||
* [[Onderscheiding#Zilvervis|Zilvervis]] (1924) | |||
{{Bron|bronvermelding= | |||
* BIBLIOGRAFIE VAN DE GEMEENTE RENKUM (Versie 2007) Deel III, G.H. Maassen en T. Wijnstekers | * BIBLIOGRAFIE VAN DE GEMEENTE RENKUM (Versie 2007) Deel III, G.H. Maassen en T. Wijnstekers | ||
* Amersfoorts Dagblad, 2 februari 1926}} | * Amersfoorts Dagblad, 2 februari 1926 | ||
}} | |||
{{DEFAULTSORT:Cijfer- | {{DEFAULTSORT:Cijfer-van Wijngaarden, Mathilde Ermine Adrienne}} | ||
[[Categorie:Persoon uit de scoutinggeschiedenis]] | [[Categorie:Persoon uit de scoutinggeschiedenis]] | ||
Huidige versie van 12 mrt 2024 om 14:52
M.E.A. Cijfer-van Wijngaarden was in 1916 een van de oprichtsters van Het Nederlandsche Meisjesgilde en ook tot 1923 de eerste presidente van die vereniging.
Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]
Ze trouwde op 1 december 1892 in Zaandam met Gerrit Sijbrand Endt, consul der Nederlanden en, nadat ze weduwe was geworden, op 28 juli 1896 in Rotterdam met Aron Cijfer, arts[1]. Zij kregen op 15 april 1908 een dochter genaamd Mathilde Arnolda. Zij was actief in het maatschappelijke leven van Amsterdam in diverse liefdadigheidsorganisaties, waaronder de "Vereenlglng Huisverzorging", de vereniging "Tehuizen voor schoolgaande kinderen" en in 1917 het gemeentelijke "Comité voor massavoeding" in Amsterdam. In de plaatselijke Amsterdamse dagbladen van het begin van de 20e eeuw stonden regelmatig advertenties van haar voor de werving van haar huispersoneel. Zij bewoonde tijdens haar tweede huwelijk een herenhuis aan het Oosterpark in Amsterdam; voor het huishouden had zij soms drie personen als hulp voor huishoudelijke taken. Ze overleed op 3 februari 1940 in Heelsum[2].
Scouting[bewerken | brontekst bewerken]
Al in 1911/1912 startte zij de jonge meisjes vereniging "De Macht van ’t Kleine" in Amsterdam als onderdeel van de NPO. Begin 1914 sloot zij met 65 meisjes in twee groepen uit Amsterdam zich aan bij de Eerste Nederlandsche Meisjes Gezellen Vereeniging[3]. Zij werd toen ook bestuurslid van die vereniging. De ENMGV bleef een vrij elitaire en kleine vereniging. Onder leiding van Prins Hendrik fuseerden de NPO en de NPB tot de NPV en was er voor meisjes geen plaats meer in de nieuwe padvindersvereniging. Daarom richtte zij in 1916 met enkele andere dames Het Nederlandsche Meisjesgilde op. In juli/augustus 1920 was zij aanwezig op de zesdaagse Conference for Girl Guides in Oxford (Verenigd Koninkrijk). In november 1923 droeg zij de leiding van het NMG over aan Louise Maillette de Buy Wenniger-Hulsebos; de scheidend presidente werd erepresidente van het NMG en bleef de contacten onderhouden met de Britse Girl Guides. Ongeveer twaalf jaar lang, tot februari 1924, was ze ook de voorzitter en hoofdleidster van de afdeling Amsterdam[4]. Bij haar afscheid werd haar de Zilvervis uitgereikt[5]. Zij verrichtte op 23 januari 1926 de officiële opening van het voormalige Museum Het Broekerhuis als Het Padvindstershuis[6].
Onderscheidingen en eretitels[bewerken | brontekst bewerken]
- Zilvervis (1924)
Bronnen en referenties
- BIBLIOGRAFIE VAN DE GEMEENTE RENKUM (Versie 2007) Deel III, G.H. Maassen en T. Wijnstekers
- Amersfoorts Dagblad, 2 februari 1926
- ↑ WieWasWie
- ↑ Familiebericht Algemeen Handelsblad 31 januari 1940
- ↑ De Padvinder; orgaan voor de Boy Scout Beweging in Nederland, jrg 4, 1914, no 165, 07-03-1914
- ↑ Laatste Berichten. Nederland Nieuwe Rotterdamsche Courant 8 november 1923
- ↑ Een huldiging bij het Ned. Meisjes-Gilde. Algemeen Handelsblad 4 februari 1924
- ↑ Een Padvindstershuis. De Tijd 25 januari 1926
