Symbolisch raamwerk

Scoutpedia.nl, dé Scouting wiki
Ga naar:navigatie, zoeken

De scoutingprincipes van Robert Baden-Powell:

Scoutingprincipes Scoutingmethode Symbolisch raamwerk

Het symbolisch raamwerk of de themawerking is een deel van de scoutingmethode. Het zijn de onderdelen van Scouting die een betekenis hebben (ergens symbool voor staan) maar ook (in praktijk belangrijker): het "theater" en verbeelding van Scouting, ook al heeft het geen betekenis. De term symboliek is daarom enigzins misleidend en beperkt.

Het zit onder andere in:


Symboliek3.gif

Achtergrond[bewerken]

Baden-Powell was een liefhebber van betekenissen, symbolen dus. In bijvoorbeeld het Scoutingsymbool, de pijlkop van een kompas, zijn de drie punten de drie delen van de belofte, en de sterren, met elk vijf punten, de tien artikelen van de wet. Er wordt wel gedacht dat het symbool een Franse lelie is, maar zo heeft Baden-Powell het niet bedoeld. Zo heeft hij bij veel Scoutinggebruiken een symbool verzonnen, soms met een tikje ijdelheid (vaak komen zijn initialen B.P. voor, bij voorbeeld in het Engelse motto Be Prepared). Echter vrijwel niemand kent ze, dus in de praktijk heeft de symboliek weinig betekenis. Belangrijker is echter alle theater en verbeelding, die Scouting "vreemd" heeft gemaakt. De amateurtoneelspeler/komiek Baden-Powell stopte Scouting vol met vreemde gebruiken, yells, korte ceremonies, aparte namen, om te voldoen aan de fantasie van de verkenners. Alles was een mengsel van ernst en kolder. "Jongens zitten vol romantiek en ze houden ervan om te 'doen alsof', meer dan ze willen laten zien. Alles wat je moet doen is hierin meegaan en je verbeelding de vrije loop laten, om aan hun verlangens tegemoet te komen." Beroemd was vroeger het Eeengonyama-gonyam refreinlied, een Zulu-oorlogslied:

Baden-Powell, luid zingend: "Eeengonyama-gonyam" (hij is een leeuw)
Jongens, opgewekt zingend: "Invooboo. Yak bo! Invooboo" (Ja! hij is beter dan dat, hij is een nijlpaard!)

Op het eerste gezicht een onnozel ouderwets lied, maar die jongens wisten toen natuurlijk ook dat het nergens op sloeg, maar acteerden het zo serieus dat het een indrukkend schouwspel wss.

Symboliek1.jpg

Een boek is een verzonnen verhaal, in een film wordt alleen maar geacteerd. Toch doet iedereen in een bioscoop, iedere lezer, even of het echt is, terwijl ze tegelijk weten dat het niet zo is. Ook Scouting is zo opgezet, als een spel in een vreemde wereld die niet serieus is, maar wel volsterkt serieus gespeeld moet worden. Ceremonies, het uniform, de namen, idiote liedjes, alles hoort erbij en alleen fantasie en verbeelding is de grens.

"Om het beste in de jongens naar boven te brengen, moet je (de leider) de dingen vanuit hun standpunt kunnen zien. Voor jou moet, net als voor hen, het park het dichte oerwoud worden, de rivier de wijde oceaan met zeerovers en zelfs het speelveld kan een prairie zijn met buffels en indianen, het achterstraatje een nauwe bergpas, waar bandieten en beren leven." (Verkennen voor Jongens)

Bij kinderen tot een jaar of 10 lukt dat in een oogwenk, die zijn in voor alles. Bij de verkenners is het veel moeilijker, maar ook daar geldt dat je ze zo gek kunt krijgen als de leiding is.

Symboliek2.jpg

Scouting zat vroeger vol met aparte tradities. Maar buitenstaanders zitten niet in het spel en kijken er vreemd tegenaan. Door schaamte over hun oordeel, professionele nuchterheid en in 1973 een fusie van drie tradities waar conflicten werden opgelost met "gewoon zijn" is een groot deel verdwenen (al leeft het nog voort in veel groepstradities). Scouting is gewoner geworden, maar gewoon spreekt niet tot de verbeelding.

Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.