Vaardigheidsinsigne
Een Vaardigheidsinsigne is de instructie in bepaald onderwerp en het insigne, om op het uniform te naaien, dat de Scout hiervoor kan krijgen. Vaardigheidsinsignes zijn onderdeel van het progressiesysteem. Bijzonder is het examineren, dat volgens de Scoutingprincipes niet moet gebeuren bij het voldoen aan alle eisen, maar als de scout voldoende zijn best heeft gedaan.
Vaardigheids insignes worden gedragen op de linker mouw, boven de elleboog.
Elke speltak heeft zijn eigen vaardigheidsinsignes. De Bevers maken geen gebruik van vaardigheidsinsignes, hier gaat het om het spelen alleen en met een groep. Bij de DWEK wordt gebruik gemaakt van driehoekige vaardigheidsinsignes. Bij de Scouts van 5-hoekige vaardigheidsinsignes. De Explorers kennen wel grote activiteiten waar ook iets verdiend kan worden. De Jongerentak kent geen vergelijkbaar systeem. De insignes van de Machtiging BootLeiding zijn de enige vaardigheidsinsignes die voor meerdere speltakken gelden en ook naar een oudere speltak meegenomen mogen worden.
Sommige vaardigheidsinsignes zijn gekoppeld aan diploma's van buiten Scouting, zoals het zeilinsigne groen gekoppeld is aan CWO kielboot II. Voor deze insignes moet wel aan alle eisen worden voldaan, zoals ook voor insignes die voor veiligheid gebruikt worden, zoals houthakken.
Vaardigheidsinsignes waren oorspronkelijk een eenvoudige kennismaking van wat hobby of werk zou kunnen worden. Er zijn daarom veel onderwerpen, die soms niets met het Scoutingspel te maken hebben. Tegenwoordig zijn de eisen hoger en zijn het specialisaties geworden, ten opzichte van de "algemene" klasseisen. In sommige gevallen zijn de eisen zo hoog geworden dat ze nog maar weinig uitgevoerd worden.
Achtergrond
Volgens Baden-Powell (in Wenken voor Leiders):
"Vaardigheidsinsignes zijn ingesteld om de jongens aan te sporen tot liefhebberijen en handenarbeid, waarvan één misschien later zijn beroep zal worden."
"De insignes zijn slechts bedoeld als aanmoediging om iets te ondernemen en door te zetten en zijn dus geen bewijs van vakbekwaamheid. Wanneeer je denkt dat het Spel van Verkennen een formeel opleidingsinstituut voor vaardigheid is, begrijp je de geest en de waarde van de verkennerstraining niet."
"... Om deze reden is het peil van vaardigheid met opzet niet zo scherp omlijnd. Het is niet niet de bedoeling om een uniform peil van kennis en vaardigheid te stellen; het gaat om de moeite en inspanning die de jongen heeft moeten opbrengen om die kennis en vaardigheid te krijgen. Op die manier heeft het meest hopeloze geval dezelfde mogelijkheden als zijn meest begaafde en begunstigde broeder."
"Natuurlijk ken ik het gevaar van insigne-jagen. De leider moet onderscheid maken tussen de insigne-jager en de jongen die zijn best doet."
"Sommigen zijn van mening, dat hun verkenners uitstekend moeten zijn, voor ze een insigne kunnen krijgen. Theoretisch is dit juist, op die manier wordt een klein aantal jongens tamelijk vaardig. Maar ons doel is bij alle jongens belangstelling te wekken."
Dit komt overeen met de het idee van Baden-Powell: "De sleutel tot succesvol onderwijs is niet de jongen les te geven, maar hem zover te krijgen dat hij zelf leert". Een verkenner moet niet leren om een insigne te halen of in competite met een ander, maar omdat hij het onderwerp leuk vindt. De consequentie is dat de verkenner dan ook zelf bepaalt hoe ver hoe ver hij gaan wil.
Historie
De insignes werden vroeger op de rechtermouw gedragen. Ergens in de laatste 30 jaar zijn ze (om nog onbekende redenen) verhuisd naar de linkernouw.
Wanneer een verkenner een bepaalde combinatie vaardigheidsinsignes had gehaald, kon hij onderscheidingen krijgen zoals het insigne kroonverkenner, het woudloperssnoer of het groen-gele koord.
In de jongens-afdeling van Scouting waren de vaardigheidsinsignes meer gericht op de typische mannenberoepen/liefhebberijen, bij de meisjes-afdelingen meer de vrouwenberoepen/liefhebberijen (met een accent op huishoudelijke activiteiten).
Zeeverkennersinsignes
Tot aan de fusie in 1973 hadden de Zeeverkenners aparte insignes in de blauwe kleur van hun uniform. Daarna werden de insignes gelijk en kregen een opvallende kleur. Niet iedereen beviel dat, zodat deze insignes nog geleverd worden door de aparte stichting Tagrijn
Zeilen
Roeien
Kanovaren
Schiemannen
Zwemmen
Geoefend zwemmen
EHBO
Koken
Reddend zwemmen
