Kinderen laten eten
Sommige kinderen zijn tijdens kamp maar moeilijk aan het eten te krijgen. Behalve de “eten wat de pot schaft”-techniek worden er bij verschillende scoutinggroepen in Nederland ook verschillende andere trucs toegepast. Maar vergeet niet dat de kinderen er voor hun eigen lol zijn en dat ze die ene week ook prima overleven op één goede maaltijd per dag. De trucs zijn meer om een epidemie van “lust ik niet” te voorkomen.
Lust ik niet-bonnetjes
Aan het begin van het kamp krijgen kinderen één of twee “lust-ik-niet-bonnetjes” of "Bah-Bon" die ze bij elk avondeten kunnen besteden. Als ze een bon inleveren bij de leiding, mogen ze in plaats van het avondeten gewoon een boterham of zo voor zichzelf smeren. Om de kinderen te stimuleren om hun bonnetjes bij zich te houden, kunnen de kinderen die op het eind van het kamp hun bonnen nog hebben, deze inleveren in ruil voor een verrassing (een snickers of een mars of zo). Een variatie op deze bonnen kan als volgt: Hang hoog in de eetzaal een waslijn met daaraan voor ieder kind een snoepzakje (stuk of 3 snoepjes). Als een kind iets niet lust, hoeft hij/zij dat niet te eten, maar dan wordt er wel een snoepje uit zijn/haar snoepzakje gehaald. Op het eind van het kamp krijgt ieder kind zijn eigen snoepzakje.
Voor hen die liever geen snoep in de strijd willen gooien. Vindt uit wat het kind echt niet lekker vindt en spreek de woorden "je zult zien dat we dat morgen of misschien wel overmorgen eten." of vertel dat er morgen misschien wel spruitjes op het menu staan. Dit risico willen ze niet lopen en houden de bon voor de zekerheid toch nog maar een dagje bij.
Het zal niet bij elke groep zo goed werken maar met een beetje overredingskracht krijg je jaren lang geen bon terug.
Drie happen
Of de kinderen het nou lusten of niet, ieder kind moet minstens drie happen van ieder onderdeel van de maaltijd nemen. De leiding ziet toe of ze daadwerkelijk wat eten. Niet alleen krijgen ze zo wat binnen en leren ze te eten wat de pot schaft, soms komen ze er ook achter dat het niet eens zo vies is als ze wel denken.
Uit recent wetenschappelijk onderzoek is gebleken dan voorgaande advies onverstandig en zelf onwenselijk is. Door eten in te zetten als straf of beloning ontwikkelen kinderen een negatieve relatie met eten wat kan leiden tot eetstoornissen op latere leeftijd. Daarbij dienen scouts, comform de richtlijn van Baden Powell, uit te gaan van het individu en respect te hebben voor ieders persoonlijke grenzen. Individuen, en dus ook kinderen, te dwingen wat ook te doen past niet binnen de normen en waarden van scouting. Wat dan wel? Heldere regels over waneer en gegeten wordt en wat, maar niet dwingen. Zoals in de inleiding staat, laat kinderen vooral plezier maken, maar het niet groter dan het is want op één maaltijd doen kinderen het voor een dag ook prima en als ze honger hebben wordt er vanzelf gegeten.
Koken leuk en lekker
Een beetje lol tijdens het eten kan geen kwaad en werk mee aan een goede sfeer aan tafel. Rond veel kampeer boerderijen zijn genoeg boeren die verse en goedkopere producten verkopen. Hou het simpel, te veel kruiden of ingrediënten maakt het eten vaak onbekend en dus niet lekker (wat de boer niet kent....). Chili kan heel lekker zijn als hij maar niet te pittig is, liever wat zoeter. Als er meerdere moeilijke eters zijn serveer dan, bij de hele groep, eerst de groente en de aardappelen en pas als het merendeel op is het vlees.
Houd een kind nooit alleen aan tafel terwijl de rest mag gaan spelen, eten wordt dan alleen maar een grotere stressfactor. Pas je kampmenu aan kinderen aan!!! ''''
