Geschiedenis Scouting: verschil tussen versies
k (Tekst vervangen - "Boys Brigade" door "Boys' Brigade") |
|||
| (94 tussenliggende versies door 23 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
Dit artikel beschrijft belangrijke momenten | Dit artikel beschrijft beknopt enkele belangrijke momenten uit de '''Geschiedenis van Scouting'''. | ||
==Scouting | == De oprichting van Scouting == | ||
[[Robert Baden-Powell]] is officier in het leger en verblijft vooral in India en Zuid-Afrika Hier krijgt hij een voorliefde voor het "flanel shirt" militaire verkennersleven. In [[1903]] schrijft hij hierover het handboek "Aids to Scouting". Nadat hij in Engeland een held wordt tijdens een lange bezetting van het Zuid-Afrikaanse stadje "Mafeking", slaat het boek aan bij de Engelse jeugd, dat met veel plezier "B.P."-tje speelt. | |||
{|cellspacing="0px" style="float: right; margin: 0 0 0em 0em;" | |||
|{{Belgische scoutingorganisaties}} | |||
|- | |||
|{{Nederlandse scoutingorganisaties}} | |||
|} | |||
=== Scouting voor jongens === | |||
[[Bestand:S4b1.jpg|thumb|left|De kaft van het boek "Scouting for Boys"]] | |||
In 1907 bezoekt Baden-Powell een jongensvereniging, de "Boys' Brigade". Het militaire programma lijkt hem te saai en hij merkt op dat ze veel meer jongens kunnen trekken met een aantrekkelijker programma. Hij denkt hierbij ongetwijfeld aan zijn verkenners-hobby. De leiders vragen hem om zijn ideeen op papier te zetten en hij begint een studie naar allerlei [[Scouting for Boys#bronnen voor .22Scouting for Boys.22|bestaande programma's]]. Als belangrijkste onderdeel zet hij het verkennen om in niet-militaire "vredes"verkenners, een mannenleven in de vorm van een jongensspel. Als test organiseert Baden-Powell met 22 jongens in [[1907]] een kamp op [[Brownsea Island]] en publiceert daarna in [[1908]] het boek [[Scouting for Boys]] in goedkope losse hoofdstukjes, de "Yarns" ("kampvuurverhalen"). Scouting is bedoeld als een spel dat bestaande verenigingen zoals [[Boys' Brigade]] en [[YMCA]] kunnen gebruiken, maar daar slaat het niet echt goed aan. Echter overal beginnen groepjes jongens eigen patrouilles op te richten en in alle haast moet een aparte Scouting-organisatie worden ingericht. Er ontstaat een ware "scoutingbeweging" in Engeland, en de Engelse koning Edward vraagt Robert Baden-Powell in [[1909]] om al zijn aandacht aan deze nieuwe beweging te schenken. Hij ontwikkelde kort daarop met hulp van zijn broer [[Warington Baden-Powell|Warington]] de [[zeeverkenners]] en later met hulp van zijn broer [[Baden Baden-Powell|Baden]] de [[luchtverkenners]]. | |||
In de periode tussen [[1911]] en [[1913]], begint Robert Baden-Powell met verre reizen, met als doel het starten van scoutinggroepen op alle vijf de werelddelen. | |||
In de | Aanvankelijk richt de scoutingbeweging zich ruwweg op jongens in de leeftijd 10 tot zo'n 15 jaar. In [[1914]] beginnen in Engeland de '(Wolf) Cubs'. Hiervoor wordt in [[1916]] het "Wolf Cub's Handbook" gepubliceerd, dat geschreven is met medewerking van [[Joseph Rudyard Kipling]], de schrijver van het [[Jungleboek]]. In [[1917]] ontstaan in Engeland de "Senior Scouts" die in [[1919]] overgaan in "Rover Scouts", in een poging de jongeren die te oud zijn geworden voor verkenner vast te houden. Achterliggende gedachte is onder meer dat op deze manier de verliezen onder de leiders door de Eerste Wereldoorlog na verloop van tijd aangevuld zouden kunnen worden. | ||
==Scouting | === Scouting voor meisjes === | ||
In september [[1909]] wordt de eerste grote scoutingrally in London gehouden. Er verschijnen tot ieders verbazing niet minder dan 11.000 boy scouts en bovendien enkele meisjespadvinders in zelfbedachte uniformen. Dat is het signaal om ook Scouting voor meisjes te gaan organiseren. In Londen wordt begin [[1910]] officieel begonnen met Scouting voor meisjes: de Girl Guides Association wordt er opgericht onder leiding van Agnes Baden-Powell, de zuster van Robert. | In september [[1909]] wordt de eerste grote scoutingrally in London gehouden. Er verschijnen tot ieders verbazing niet minder dan 11.000 boy scouts en bovendien enkele meisjespadvinders in zelfbedachte uniformen. Dat is het signaal om ook Scouting voor meisjes te gaan organiseren. In Londen wordt begin [[1910]] officieel begonnen met Scouting voor meisjes: de Girl Guides Association wordt er opgericht onder leiding van [[Agnes Baden-Powell]], de zuster van Robert. | ||
Rond 1916 komt de schatrijke Amerikaans Engelse mrs. Julliette Low, die in de Verenigde Staten een omvangrijke meisjesclub leidt, onder de indruk van Baden-Powells werk en sticht de 'Girl Scouts of America'. Dit heeft grote invloed op de ontwikkeling van Guiding in vele andere landen. | Rond 1916 komt de schatrijke Amerikaans Engelse mrs. Julliette Low, die in de Verenigde Staten een omvangrijke meisjesclub leidt, onder de indruk van Baden-Powells werk en sticht de '[[Girl Scouts of America]]'. Dit heeft grote invloed op de ontwikkeling van Guiding in vele andere landen. | ||
Ter ondersteuning voor de meisjesscouting schrijft Baden-Powell rond die tijd het boek "Girl Guiding - Rovering to Success". | Ter ondersteuning voor de meisjesscouting schrijft Baden-Powell rond die tijd het boek "Girl Guiding - Rovering to Success". | ||
In [[1928]] wordt de [[WAGGGS]] opgericht, een overkoepelende, internationale organisatie voor meisjesscouting. [[ | In [[1928]] wordt de [[World Association of Girl Guides and Girl Scouts|WAGGGS]] opgericht, een overkoepelende, internationale organisatie voor meisjesscouting. [[Olave Baden-Powell]], de echtgenote van Robert Baden-Powell, wordt enkele jaren later unaniem uitgeroepen tot "World Chief Guide" van deze organisatie. | ||
== | === Internationale activiteiten === | ||
Door zijn ervaringen tijdens de Eerste Wereldoorlog komt Baden-Powell op het idee dat de scoutingbeweging volken over hun grenzen heen bijeen kan brengen, door tijdens internationale bijeenkomsten de nadruk te leggen op onderlinge verstandhouding en wederzijds begrip. Dit leidt in 1920 tot [[Wereldjamboree 1920|de allereerste editie]] van de [[Wereldjamboree]]. Ook wordt dat jaar de eerste internationale conferentie gehouden; de oprichting van de [[Boy Scouts International Conference]]. | |||
Andere internationale initiatieven uit die beginjaren zijn een [[World Scouting News|internationaal scoutingblad]] (1921) en het eerste internationale scoutingcentrum; het [[Kandersteg International Scout Centre|Internationaal Scout Chalet]] in Kandersteg, te Zwitserland (1925). Wanneer in 1922, tijdens de 2de internationale conferentie in Parijs, de eerste internationale commissie gekozen wordt, zijn er 30 landenorganisaties vertegenwoordigd. Uit de eerste wereldwijde telling van leden van scouting blijkt dat er op dat moment 1.019.205 leden in 31 landen tot de scoutingbeweging behoren. | |||
In | === Verdere ontwikkelingen === | ||
In de periode die volgt, ontspruiten er snel allerlei initiatieven. Zo maakt Baden-Powell in [[1919]] een start met de [[Gilwelltraining]], wanneer de scoutingbeweging het Londense buitenterrein "[[Gilwell Park]]" geschonken krijgt. Trainingen buiten de Britse landsgrenzen zouden spoedig volgen. In 1919 verschijnen er ook nieuwe boeken van Baden-Powell, waaronder het 'The Wolf Cub's Handbook' dat met [[Joseph Rudyard Kipling]] geschreven wordt. | |||
== | == Scouting in België == | ||
Na Engeland slaat scouting ook in andere landen aan, waaronder in België. | |||
Scouting begon in België als een select clubje van Engelse en franstalige burgerij. In 1910 wordt de eerste pluralistische scoutsvereniging, de Boy-Scouts de Belgique (BSB) opgericht. In 1912 richt de eerwaarde Heer Jules Petit in Brussel de Belgian Catholic Scouts (BCS) op de naam aannemen van de Baden-Powell Belgian Boy-Scouts (BPBBS). Die in 1913 wordt omgevormd tot B.P.B.B.S. (Baden-Powell Belgian Boy Scouts), met met J. Corbisier als eerste Chief-Scout. | |||
[[Georges de Hasque]], een Antwerps zakenman, was sinds 1895 actief in de patronaatswerking van de Sint-Jacobsparochie. Na reeds kennis gemaakt te hebben met Scouting in 1908, besluit hij dit ook geleidelijk aan te introduceren in de patronaatswerking. Niet overhaast maar via het omweggetje 'Patria Club' waar de uiteindelijke scoutsgroep zal uit geboren worden. Op [[27 oktober]] [[1913]] legt Georges De Hasque zijn belofte af in de eerste Vlaamse Katholieke groep, [[1e St.-Jacob|"de 1e Antwerpen"]]. Alhoewel deze introductie succesvol is, krijgt Georges de Hasque tegenkanting. Waar de andere groepen franstalig en meestal niet-confessioneel zijn, is zijn groep Vlaams en katholiek. Tevens eist hij dat ook de leden van zijn groep het bekende beige hemd mogen dragen. Dit was normaal enkel voor de franstalige elite weggelegd, de Vlamingen moesten het doen met een groen hemd (zoals dit nog steeds wordt gedragen door de Waalse jeugdorganisatie Patro) | |||
Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd het scoutisme in België verboden maar bleef clandestien verder werken. De eerste meisjesafdeling van scouting wordt, olv. Pater M. Verpoorten in 1915 opgericht in de Brusselse Marollenwijk. De ‘Baden-Powell Belgian Girl Guides’ (BPBGG) zijn een feit. In 1916 sticht de eerder genoemde Georges de Hasque de [[1e BP.Zeescouts Georges de Hasque|eerste Vlaamse zeescoutsgroep]] te Antwerpen. Hierdoor wordt voortaan gesproken van de BPBBSS ofwel de "Baden-Powell Belgian Boy and Sea Scouts". In 1918 ontstaat het eerste Vlaamse tijdschrift ‘De Scout’. In 1919 wordt de eerste Vlaamse groep in Leuven opgericht, onder leiding van E.H. De Neuter, later eerste verbondsaalmoezenier van VVKS. | |||
Om hun uitbreiding in Vlaanderen beter te begeleiden, beslissen de katholieke scouts om zich op te splitsen in twee autonome taalafdelingen vanaf 1929: de Fédération des Scouts Catholiques (FSC) voor de Franstaligen en het Vlaams Verbond der Katholieke Scouts (VVKS) voor de Nederlandstaligen. In de jaren dertig, evenals in de loop van de Tweede Wereld Oorlog, groeien de scoutsbewegingen tot bijna 45.000 scouts in 1945. In dat jaar verenigen de pluralistische scouts en gidsen zich in de Boy-Scouts en Girl-Guides de Belgique (BSB-GGB). De BSB-GGB splitst in 1966 in een franstalige Fédération des Eclaireurs et Eclaireuses (FEE), die de Scouts et Guides Pluralistes (SGP) van België wordt in 1992, terwijl de Nederlandstaligen zich groeperen in de Federatie voor Open Scoutisme (FOS). In 1973 verenigen VVKS en de VVKM om het Vlaams Verbond van Katholieke Scouts en Meisjesgidsen (VVKSM) te vormen, die in 2006 Scouts en Gidsen Vlaanderen wordt. In 1999 wijzigt het FCS haar naam in Les Scouts – Fédération catholique des Scouts Baden-Powell de Belgique . | |||
Zie ook: | |||
* [[Scouting in België|Geschiedenis van Scouting in België]] | |||
* [[Oudste scoutinggroep]] | |||
* [[Lijst van scoutinggroepen in België]] | |||
== | == Scouting in Nederland == | ||
Na Engeland slaat scouting ook in andere landen aan, waaronder in Nederland. Mede door de indruk die zes scouts van Troep 16 uit Oxford onder leiding van scoutmaster Bernard Blythe bij een bezoek aan Nederland maken wordt de eerste scoutinggroep opgericht in [[december]] [[1910]] en vele groepen volgen. De leeftijdsgroepen ([[speltak]]ken) waarin het scoutingprogramma wordt uitgevoerd, wordt in die beginjaren voor een groot deel rechtstreeks gekopieerd van de Engelse organisatie. Mede door de invloed van de verzuiling worden er in Nederland meerdere landelijke scoutingorganisaties opgericht om de belangen van de plaatselijke scoutinggroepen te behartigen. | |||
Tijdens de [[Scouting in de Tweede Wereldoorlog|Tweede Wereldoorlog]] wordt scouting in Nederland verboden. Aanvankelijk wenst de Duitse bezetter dat de scoutingbeweging vrijwillig toetreedt tot de Nationale Jeugdstorm (de jeugdvereniging van de NSB), maar doordat de beweging dit - op een enkeling na - weigert, wordt er in april 1941 tot een verbod besloten. De vereniging wordt door de bezetter ontbonden en eigendommen worden vernietigd. Doordat de beweging ondergronds toch doorzet, weet de scouting zich na de bevrijding weer geheel te herstellen. De oude organisaties herleven en enkele nieuwe organisaties worden opgericht. In 1973 fuseren de verschillende scoutingorganisaties tot [[Scouting Nederland]]. Voor het structureren van de landelijke organisatie wordt Nederland verdeeld in [[gewest]]en en [[district]]en. Deze structuur wordt in 2002 door [[steunpunt]]en en [[regio]]'s vervangen. | |||
Sinds [[1915]] fungeert er steevast een lid van het koninklijk huis als [[beschermheer]] van Scouting Nederland. | |||
Zie ook: | |||
* [[Scouting in Nederland|Geschiedenis van Scouting in Nederland]] | |||
* [[Oudste scoutinggroep]] | |||
* [[Lijst van scoutinggroepen in Nederland|Scoutinggroepen in Nederland]] | |||
{{bron|bronvermelding= | |||
* folder 'Hoogtepunten uit de scouting-historie' uitgegeven door Scouting Nederland | * folder 'Hoogtepunten uit de scouting-historie' uitgegeven door Scouting Nederland | ||
* websites WOSM en WAGGGS | * websites WOSM en WAGGGS | ||
* De boekjes 'Scouting in de jaren 50' en 'De padvinderij in oude ansichten' van Jan van der Steen' (verkrijgbaar bij de ScoutShop). | * De boekjes 'Scouting in de jaren 50' en 'De padvinderij in oude ansichten' van Jan van der Steen' (verkrijgbaar bij de ScoutShop). | ||
* [http://www.vvksm.be/kos/mijlpalen.asp?b=1857&e=1920 www.vvksm.be] tijdlijn van Scouting in België | |||
* [http://www.gsb-history.org/guidisme_nl.htm www.gsb-history.org] De Gidsenbeweging in België | |||
* [http://www.gsb-history.org/scoutisme_nl.htm www.gsb-history.org] De Scoutsbeweging in België | |||
* [http://www.scoutsmuseum.be/scouts-museum/geschiedenis.php Geschiedenis van het Scoutsmuseum (scoutsmuseum.be)] | |||
* [http://www.scouting2007.be/fileadmin/documents/download/expo/NL_Screen_02.pdf Overzicht van scoutingbewegingen in België (scouting2007.be)] (pdf-document) | |||
}} | |||
== Externe links == | |||
* [http://www.scoutquest.com/ www.scoutquest.com] geschiedenis van scouting in Nederland en er buiten | |||
* [http://www.gsb-history.org/ www.gsb-history.org] Geschiedenis van de Scouts en Gidsenbeweging in België (grotendeels frans) | |||
* [http://www.scouting.milestones.btinternet.co.uk Scouting Milestones] uitgebreide geschiedenis van scouting in Engeland en er buiten (engels) | |||
* [http://www.vvksm.be/kos/mijlpalen.asp?b=1857&e=1920 www.vvksm.be] tijdlijn van Scouting in België | |||
* [http://www.9en10.be/onderwerpen/geschiedenis/geschiedenis.htm www.9en10.be] nog meer over Scouting in België op www.scoutbelgië.be | |||
[[Categorie:Geschiedenis]] | |||
[[ | [[ar:تاريخ الكشفية]] | ||
[[de:Pfadigeschichte]] | |||
[[es:Historia del movimiento scout]] | |||
[[fi:Partiohistoria]] | |||
[[fr:Histoire du scoutisme]] | |||
[[pt:História do Escotismo Mundial]] | |||
[[sv:Scoutings Historia]] | |||
[[uk:Історія Світового Скаутингу]] | |||
Huidige versie van 25 feb 2023 om 03:05
Dit artikel beschrijft beknopt enkele belangrijke momenten uit de Geschiedenis van Scouting.
De oprichting van Scouting[bewerken | brontekst bewerken]
Robert Baden-Powell is officier in het leger en verblijft vooral in India en Zuid-Afrika Hier krijgt hij een voorliefde voor het "flanel shirt" militaire verkennersleven. In 1903 schrijft hij hierover het handboek "Aids to Scouting". Nadat hij in Engeland een held wordt tijdens een lange bezetting van het Zuid-Afrikaanse stadje "Mafeking", slaat het boek aan bij de Engelse jeugd, dat met veel plezier "B.P."-tje speelt.
Scouting voor jongens[bewerken | brontekst bewerken]
In 1907 bezoekt Baden-Powell een jongensvereniging, de "Boys' Brigade". Het militaire programma lijkt hem te saai en hij merkt op dat ze veel meer jongens kunnen trekken met een aantrekkelijker programma. Hij denkt hierbij ongetwijfeld aan zijn verkenners-hobby. De leiders vragen hem om zijn ideeen op papier te zetten en hij begint een studie naar allerlei bestaande programma's. Als belangrijkste onderdeel zet hij het verkennen om in niet-militaire "vredes"verkenners, een mannenleven in de vorm van een jongensspel. Als test organiseert Baden-Powell met 22 jongens in 1907 een kamp op Brownsea Island en publiceert daarna in 1908 het boek Scouting for Boys in goedkope losse hoofdstukjes, de "Yarns" ("kampvuurverhalen"). Scouting is bedoeld als een spel dat bestaande verenigingen zoals Boys' Brigade en YMCA kunnen gebruiken, maar daar slaat het niet echt goed aan. Echter overal beginnen groepjes jongens eigen patrouilles op te richten en in alle haast moet een aparte Scouting-organisatie worden ingericht. Er ontstaat een ware "scoutingbeweging" in Engeland, en de Engelse koning Edward vraagt Robert Baden-Powell in 1909 om al zijn aandacht aan deze nieuwe beweging te schenken. Hij ontwikkelde kort daarop met hulp van zijn broer Warington de zeeverkenners en later met hulp van zijn broer Baden de luchtverkenners.
In de periode tussen 1911 en 1913, begint Robert Baden-Powell met verre reizen, met als doel het starten van scoutinggroepen op alle vijf de werelddelen.
Aanvankelijk richt de scoutingbeweging zich ruwweg op jongens in de leeftijd 10 tot zo'n 15 jaar. In 1914 beginnen in Engeland de '(Wolf) Cubs'. Hiervoor wordt in 1916 het "Wolf Cub's Handbook" gepubliceerd, dat geschreven is met medewerking van Joseph Rudyard Kipling, de schrijver van het Jungleboek. In 1917 ontstaan in Engeland de "Senior Scouts" die in 1919 overgaan in "Rover Scouts", in een poging de jongeren die te oud zijn geworden voor verkenner vast te houden. Achterliggende gedachte is onder meer dat op deze manier de verliezen onder de leiders door de Eerste Wereldoorlog na verloop van tijd aangevuld zouden kunnen worden.
Scouting voor meisjes[bewerken | brontekst bewerken]
In september 1909 wordt de eerste grote scoutingrally in London gehouden. Er verschijnen tot ieders verbazing niet minder dan 11.000 boy scouts en bovendien enkele meisjespadvinders in zelfbedachte uniformen. Dat is het signaal om ook Scouting voor meisjes te gaan organiseren. In Londen wordt begin 1910 officieel begonnen met Scouting voor meisjes: de Girl Guides Association wordt er opgericht onder leiding van Agnes Baden-Powell, de zuster van Robert.
Rond 1916 komt de schatrijke Amerikaans Engelse mrs. Julliette Low, die in de Verenigde Staten een omvangrijke meisjesclub leidt, onder de indruk van Baden-Powells werk en sticht de 'Girl Scouts of America'. Dit heeft grote invloed op de ontwikkeling van Guiding in vele andere landen.
Ter ondersteuning voor de meisjesscouting schrijft Baden-Powell rond die tijd het boek "Girl Guiding - Rovering to Success".
In 1928 wordt de WAGGGS opgericht, een overkoepelende, internationale organisatie voor meisjesscouting. Olave Baden-Powell, de echtgenote van Robert Baden-Powell, wordt enkele jaren later unaniem uitgeroepen tot "World Chief Guide" van deze organisatie.
Internationale activiteiten[bewerken | brontekst bewerken]
Door zijn ervaringen tijdens de Eerste Wereldoorlog komt Baden-Powell op het idee dat de scoutingbeweging volken over hun grenzen heen bijeen kan brengen, door tijdens internationale bijeenkomsten de nadruk te leggen op onderlinge verstandhouding en wederzijds begrip. Dit leidt in 1920 tot de allereerste editie van de Wereldjamboree. Ook wordt dat jaar de eerste internationale conferentie gehouden; de oprichting van de Boy Scouts International Conference.
Andere internationale initiatieven uit die beginjaren zijn een internationaal scoutingblad (1921) en het eerste internationale scoutingcentrum; het Internationaal Scout Chalet in Kandersteg, te Zwitserland (1925). Wanneer in 1922, tijdens de 2de internationale conferentie in Parijs, de eerste internationale commissie gekozen wordt, zijn er 30 landenorganisaties vertegenwoordigd. Uit de eerste wereldwijde telling van leden van scouting blijkt dat er op dat moment 1.019.205 leden in 31 landen tot de scoutingbeweging behoren.
Verdere ontwikkelingen[bewerken | brontekst bewerken]
In de periode die volgt, ontspruiten er snel allerlei initiatieven. Zo maakt Baden-Powell in 1919 een start met de Gilwelltraining, wanneer de scoutingbeweging het Londense buitenterrein "Gilwell Park" geschonken krijgt. Trainingen buiten de Britse landsgrenzen zouden spoedig volgen. In 1919 verschijnen er ook nieuwe boeken van Baden-Powell, waaronder het 'The Wolf Cub's Handbook' dat met Joseph Rudyard Kipling geschreven wordt.
Scouting in België[bewerken | brontekst bewerken]
Na Engeland slaat scouting ook in andere landen aan, waaronder in België. Scouting begon in België als een select clubje van Engelse en franstalige burgerij. In 1910 wordt de eerste pluralistische scoutsvereniging, de Boy-Scouts de Belgique (BSB) opgericht. In 1912 richt de eerwaarde Heer Jules Petit in Brussel de Belgian Catholic Scouts (BCS) op de naam aannemen van de Baden-Powell Belgian Boy-Scouts (BPBBS). Die in 1913 wordt omgevormd tot B.P.B.B.S. (Baden-Powell Belgian Boy Scouts), met met J. Corbisier als eerste Chief-Scout.
Georges de Hasque, een Antwerps zakenman, was sinds 1895 actief in de patronaatswerking van de Sint-Jacobsparochie. Na reeds kennis gemaakt te hebben met Scouting in 1908, besluit hij dit ook geleidelijk aan te introduceren in de patronaatswerking. Niet overhaast maar via het omweggetje 'Patria Club' waar de uiteindelijke scoutsgroep zal uit geboren worden. Op 27 oktober 1913 legt Georges De Hasque zijn belofte af in de eerste Vlaamse Katholieke groep, "de 1e Antwerpen". Alhoewel deze introductie succesvol is, krijgt Georges de Hasque tegenkanting. Waar de andere groepen franstalig en meestal niet-confessioneel zijn, is zijn groep Vlaams en katholiek. Tevens eist hij dat ook de leden van zijn groep het bekende beige hemd mogen dragen. Dit was normaal enkel voor de franstalige elite weggelegd, de Vlamingen moesten het doen met een groen hemd (zoals dit nog steeds wordt gedragen door de Waalse jeugdorganisatie Patro)
Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd het scoutisme in België verboden maar bleef clandestien verder werken. De eerste meisjesafdeling van scouting wordt, olv. Pater M. Verpoorten in 1915 opgericht in de Brusselse Marollenwijk. De ‘Baden-Powell Belgian Girl Guides’ (BPBGG) zijn een feit. In 1916 sticht de eerder genoemde Georges de Hasque de eerste Vlaamse zeescoutsgroep te Antwerpen. Hierdoor wordt voortaan gesproken van de BPBBSS ofwel de "Baden-Powell Belgian Boy and Sea Scouts". In 1918 ontstaat het eerste Vlaamse tijdschrift ‘De Scout’. In 1919 wordt de eerste Vlaamse groep in Leuven opgericht, onder leiding van E.H. De Neuter, later eerste verbondsaalmoezenier van VVKS.
Om hun uitbreiding in Vlaanderen beter te begeleiden, beslissen de katholieke scouts om zich op te splitsen in twee autonome taalafdelingen vanaf 1929: de Fédération des Scouts Catholiques (FSC) voor de Franstaligen en het Vlaams Verbond der Katholieke Scouts (VVKS) voor de Nederlandstaligen. In de jaren dertig, evenals in de loop van de Tweede Wereld Oorlog, groeien de scoutsbewegingen tot bijna 45.000 scouts in 1945. In dat jaar verenigen de pluralistische scouts en gidsen zich in de Boy-Scouts en Girl-Guides de Belgique (BSB-GGB). De BSB-GGB splitst in 1966 in een franstalige Fédération des Eclaireurs et Eclaireuses (FEE), die de Scouts et Guides Pluralistes (SGP) van België wordt in 1992, terwijl de Nederlandstaligen zich groeperen in de Federatie voor Open Scoutisme (FOS). In 1973 verenigen VVKS en de VVKM om het Vlaams Verbond van Katholieke Scouts en Meisjesgidsen (VVKSM) te vormen, die in 2006 Scouts en Gidsen Vlaanderen wordt. In 1999 wijzigt het FCS haar naam in Les Scouts – Fédération catholique des Scouts Baden-Powell de Belgique .
Zie ook:
Scouting in Nederland[bewerken | brontekst bewerken]
Na Engeland slaat scouting ook in andere landen aan, waaronder in Nederland. Mede door de indruk die zes scouts van Troep 16 uit Oxford onder leiding van scoutmaster Bernard Blythe bij een bezoek aan Nederland maken wordt de eerste scoutinggroep opgericht in december 1910 en vele groepen volgen. De leeftijdsgroepen (speltakken) waarin het scoutingprogramma wordt uitgevoerd, wordt in die beginjaren voor een groot deel rechtstreeks gekopieerd van de Engelse organisatie. Mede door de invloed van de verzuiling worden er in Nederland meerdere landelijke scoutingorganisaties opgericht om de belangen van de plaatselijke scoutinggroepen te behartigen.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt scouting in Nederland verboden. Aanvankelijk wenst de Duitse bezetter dat de scoutingbeweging vrijwillig toetreedt tot de Nationale Jeugdstorm (de jeugdvereniging van de NSB), maar doordat de beweging dit - op een enkeling na - weigert, wordt er in april 1941 tot een verbod besloten. De vereniging wordt door de bezetter ontbonden en eigendommen worden vernietigd. Doordat de beweging ondergronds toch doorzet, weet de scouting zich na de bevrijding weer geheel te herstellen. De oude organisaties herleven en enkele nieuwe organisaties worden opgericht. In 1973 fuseren de verschillende scoutingorganisaties tot Scouting Nederland. Voor het structureren van de landelijke organisatie wordt Nederland verdeeld in gewesten en districten. Deze structuur wordt in 2002 door steunpunten en regio's vervangen.
Sinds 1915 fungeert er steevast een lid van het koninklijk huis als beschermheer van Scouting Nederland.
Zie ook:
Bronnen en referenties
- folder 'Hoogtepunten uit de scouting-historie' uitgegeven door Scouting Nederland
- websites WOSM en WAGGGS
- De boekjes 'Scouting in de jaren 50' en 'De padvinderij in oude ansichten' van Jan van der Steen' (verkrijgbaar bij de ScoutShop).
- www.vvksm.be tijdlijn van Scouting in België
- www.gsb-history.org De Gidsenbeweging in België
- www.gsb-history.org De Scoutsbeweging in België
- Geschiedenis van het Scoutsmuseum (scoutsmuseum.be)
- Overzicht van scoutingbewegingen in België (scouting2007.be) (pdf-document)
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
- www.scoutquest.com geschiedenis van scouting in Nederland en er buiten
- www.gsb-history.org Geschiedenis van de Scouts en Gidsenbeweging in België (grotendeels frans)
- Scouting Milestones uitgebreide geschiedenis van scouting in Engeland en er buiten (engels)
- www.vvksm.be tijdlijn van Scouting in België
- www.9en10.be nog meer over Scouting in België op www.scoutbelgië.be
